گل و گياه ظرافت

عدس گياهي خوراكي از خانواده حبوبات است كه از قديم الايام در منطقه مديترانه مي رويده است. عدس به خاطر شكل لنز خود به خوبي شناخته شده است. اگرچه عدس يك غذاي اصلي رايج در كشورهايي مانند تركيه، سوريه، اردن، مراكش و تونس است، ولي امروزه بيشترين توليد عدس در كانادا است. گزارش شده است كه دانه هايي در مقبره هاي مصري از سلسله دوازدهم (۲۴۰۰ قبل از ميلاد) يافت شده است. عدس مانند لوبيا خشك بيشتر كشت مي شود. بنابراين، براي خشك كردن غلاف ها بايد يك دوره ۲ تا ۳ هفته اي هواي خشك آفتابي در زمان برداشت وجود داشته باشد. از غلاف هاي نابالغ جوان ممكن است به عنوان سبزي استفاده شود. دانه هاي خشك بالغ يك ماده مورد علاقه در سوپ ها و خورش ها هستند.

گياه عدس يكساله به ارتفاع ۱۲ تا ۱۸ اينچ، كم ارتفاع، بوته اي، ضعيف قائم تا نيمه انگور است كه ظاهر كلي ماشك دارد. داراي بسياري از شاخه هاي نرم و كرك دار با برگ هاي مركب پينه اي و برگچه هاي بيضي شكل متعدد است. گلها سفيد، ياسي يا آبي كم رنگ هستند. غلاف هاي پهن و صاف تنها يك دوم اينچ طول دارند. هر غلاف داراي دو دانه است كه نازك، عدسي شكل، معمولاً كوچكتر از دانه نخودي و داراي رنگ هاي مختلف از جمله قهوه اي و زرد هستند. يك بوش بذر عدس حدود ۶۰ پوند وزن دارد و يك پوند حاوي ۶۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ دانه است. عدس بيشتر با شرايط خشكسالي سازگار است.

انواع مختلف عدس

عدس ها اغلب بر اساس رنگشان دسته بندي مي شوند كه مي تواند از زرد و قرمز تا سبز، قهوه اي يا سياه متغير باشد. در اينجا برخي از رايج ترين انواع عدس آورده شده است:

قهوه اي: اينها پر مصرف ترين نوع هستند. آنها طعمي خاكي دارند، در هنگام پخت به خوبي شكل خود را حفظ مي كنند و در خورش ها و سوپ ها عالي هستند.

پوي (Puy): اينها از منطقه فرانسوي Le Puy مي آيند. آنها از نظر رنگ مشابه هستند اما تقريباً يك سوم اندازه عدس سبز هستند و طعم فلفلي دارند.

سبز: اينها مي توانند اندازه متفاوتي داشته باشند و معمولاً در دستور العمل هايي كه عدس پوي دارند، جايگزين ارزان تري هستند.

زرد و قرمز: اين عدس ها شكافته شده و سريع پخته مي شوند. آنها براي تهيه دال عالي هستند و طعمي شيرين و آجيلي دارند.

بلوگا (Beluga): اينها عدس هاي سياه ريز هستند كه تقريباً شبيه خاويار هستند. آنها يك پايه عالي براي سالادهاي گرم هستند.

خواص

آنچه كه در مورد عدس اغلب ناديده گرفته مي شوداين است كه راهي ارزان براي دريافت طيف گسترده اي از مواد مغذي است. عدس منبع خوبي از پروتئين، ويتامين B، فيبر گياهي، فولات، آهن، فسفر، آهن، منيزيم، پتاسيم و روي است. عدس از بيش از ۲۵ درصد پروتئين تشكيل شده است كه آن را به يك جايگزين عالي براي گوشت تبديل مي كند. آنها همچنين منبع عالي آهن هستند، يك ماده معدني كه گاهي اوقات در رژيم هاي گياهخواري كمبود دارد. پروتئين اصلي آن گلوبولين است. فولات به كاهش سطح هموسيستئين كمك مي كند، اسيد آمينه اي كه محصول واسطه اي در فرآيند متابوليك مهمي به نام چرخه متيلاسيون است. چرخه متيلاسيون نقش مهمي در بسياري از فرآيندهاي بدن مانند سم زدايي و عملكرد مغز ايفا مي كند. منيزيم جريان خون، اكسيژن و مواد مغذي را در سراسر بدن بهبود مي بخشد.

اگرچه انواع مختلف عدس ممكن است كمي از نظر محتواي مغذي متفاوت باشد، ۱ فنجان (۱۹۸ گرم) عدس پخته شده به طور كلي موارد زير را ارائه مي دهد. عدس سرشار از فيبر است كه از حركات منظم روده و رشد باكتري هاي سالم روده حمايت مي كند. خوردن عدس مي تواند وزن مدفوع شما را افزايش دهد و عملكرد كلي روده شما را بهبود بخشد. علاوه بر اين، عدس حاوي طيف گسترده اي از تركيبات گياهي مفيد به نام فيتوكميكال است كه بسياري از آنها در برابر بيماري هاي مزمن مانند بيماري قلبي و ديابت نوع ۲ محافظت مي كنند.

پلي فنول هاي (Polyphenols) موجود در عدس ممكن است فوايد سلامتي قدرتمندي داشته باشند. عدس سرشار از پلي فنول ها (دسته اي از فيتوكميكال هاي تقويت كننده سلامت) است. برخي از پلي فنل هاي موجود در عدس، مانند پروسيانيدين و فلاوانول ها، داراي اثرات آنتي اكسيداني قوي، ضد التهابي و محافظت كننده عصبي هستند. هنگامي كه در آزمايشگاه آزمايش شد، پلي فنول هاي موجود در عدس قادر به توقف رشد سلول هاي سرطاني، به ويژه در سلول هاي سرطاني پوست بودند. يك مطالعه روي حيوانات نشان داد كه مصرف عدس به كاهش سطح قند خون كمك مي كند و مزاياي آن فقط به دليل محتواي كربوهيدرات، پروتئين يا چربي نيست. همچنين شايان ذكر است كه به نظر نمي رسد پلي فنول هاي موجود در عدس پس از پختن خواص سلامتي خود را از دست بدهند.

مقدار بالاي فيبر موجود در عدس باعث حفظ سطح كلسترول و قند خون در بدن مي شود. عدس همچنين با تامين مقادير قابل توجهي فولات و منيزيم به سلامت قلب كمك مي كند. فيبر موجود در عدس از نوع محلول و نامحلول است. فيبر محلول يك ماده ژل مانند در دستگاه گوارش تشكيل مي دهد تا صفرا را به دام بياندازد. تحقيقات نشان داده است كه فيبر نامحلول به افزايش تشكيل مدفوع و جلوگيري از اختلالات گوارشي مانند يبوست و سندرم روده تحريك پذير كمك مي كند. عدس همچنين براي افزايش انرژي با تامين مجدد آهن در بدن شناخته شده است. ضماد تهيه شده از دانه عدس براي درمان بيماري هاي پوستي شناخته شده است.

براي خريد بذر عدس و ساير انواع بذر حبوبات به فروشگاه بذر ظرافت (https://zerafat.com) مراجعه فرماييد.

فلفل پاپريكا در اكثر نقاط جهان به دليل غلاف آن كشت مي شود. اين گونه شامل بيشتر فلفل هاي شيرين و بسياري از انواع تند و با طعم قوي است. بسته به تنوع، غلاف ها ممكن است ۰٫۵ اينچ تا ۱ فوت (۱۲٫۵ ميلي متر تا ۰٫۳ متر) طول داشته باشند، شكلي بلند، گرد يا مخروطي دارند و رنگ هاي زرد، قهوه اي، بنفش يا قرمز دارند. يك ستون مركزي اسفنجي دانه هاي صاف و كليه شكل را نشان مي دهد. فلفل پاپريكا در اوايل بهار كاشته مي شوند و در تابستان و پاييز كه غلاف ها براق و رسيده هستند برداشت مي شوند. سپس غلاف ها خشك و آسياب مي شوند تا پاپريكا توليد شود. وقتي پاپريكاهاي ملايم درست مي‌شوند، ابتدا هسته مركزي آن جدا مي‌شود.

فلفل پاپريكا مقداري قند دارد كه با تنوع آن متفاوت است و از نظر ويتامين C غني تر از مركبات است. تندي توسط تركيب نيتروژن كپسايسين ايجاد مي شود كه معمولاً در C. annuum نسبت به ساير گياهان هم جنس كمتر است. يك عامل رنگ دهنده، اولئورزين پاپريكا، از غلاف هاي آسياب شده استخراج مي شود و براي دادن رنگ قرمز روشن به گوشت و محصولات سوسيس و ساير غذاهاي فرآوري شده استفاده مي شود.

فلفل پاپريكا پاپريكا يك چاشني محبوب در بسياري از غذاها است. رنگ روشن آن را به يك چاشني عالي براي غذاهاي غير شيرين و با رنگ روشن تبديل مي كند. اغلب در آشپزي اسپانيا، مكزيك و كشورهاي شبه جزيره بالكان استفاده مي شود. مخصوصاً با غذاهاي مجارستاني مرتبط است و براي غذاهاي تند و تند خورش مجارستاني مانند گولياس (كه در ايالات متحده گولاش ناميده مي شود)، پوركولت، پاپريكاس و توكاني ضروري است.

پاپريكا در مقابل پودر فلفل قرمز

رايج ترين ادويه اي كه با فلفل پاپريكا اشتباه گرفته مي شود، پودر فلفل قرمز آسياب شده است. در نگاه اول، اين دو تقريباً يكسان به نظر مي رسند. تنها تفاوت فيزيكي ممكن است يك تغيير جزئي در تن رنگ باشد. با اين حال، جايي كه پاپريكا و پودر فلفل قرمز بيشترين تفاوت را دارند در مواد تشكيل دهنده آنها است. پودر پاپريكا از فلفل هاي بسيار خاصي كه در كشورهاي توليد كننده پاپريكا مانند اسپانيا و مجارستان يافت مي شود تهيه مي شود. از طرف ديگر، پودر فلفل قرمز آسياب شده، مخلوطي از ادويه جات است كه شامل فلفل چيلي آسياب شده و همچنين زيره سبز، پودر سير، نمك و در واقع پاپريكا است. دومين تفاوت آشكار بين پودر فلفل پاپريكا و پودر فلفل قرمز طعم است. يك پاپريكا معمولي طعم شيريني دارد، در حالي كه پودر فلفل قرمز طعم خاكي تري با كمي ادويه دارد.

مزه فلفل پاپريكا

بسته به نوع فلفل پاپريكا، مي تواند از ملايم و شيرين تا تند و دودي متغير باشد. عامل گرما به نحوه توليد پودرهاي قرمز مربوط مي شود. پاپريكاي شيرين يا ملايم فاقد هرگونه كپسايسين است زيرا دانه ها و غشاهاي آن جدا مي شوند و همين باعث گرماي فلفل مي شود. براي پاپريكاهاي تند، مقداري از دانه‌ها و جفت و غدد كپسايسين (يا رگه‌ها) روي فلفل باقي مي‌مانند كه خشك مي‌شوند و به پودر تبديل مي‌شوند. پاپريكا دودي طعم خود را از دود كردن روي آتش بلوط بدست مي آورد.

آشپزي با فلفل پاپريكا

نوع فلفل پاپريكا (چه شيرين، تند يا دودي) نحوه استفاده از آن را در آشپزي تعيين مي كند. يك نسخه معمولي و با طعم ملايم، بدون اينكه طعم غذا را تحت تأثير قرار دهد، رنگي به رنگ اضافه مي‌كند و مي‌توان آن را به مارينادها و مالش‌ها اضافه كرد يا روي يك ظرف آماده مانند هوموس پاشيد. يك فلفل پاپريكا با طعم بيشتر، مانند مجارستاني و اسپانيايي، نقش اصلي را در دستور العمل ها دارد. نسخه هاي شيرين يا داغ، ماده اصلي غذاهاي سنتي مجارستاني مانند پاپريكاش مرغ و گولاش هستند كه به طعم قابل توجهي و رنگ قرمز تيره به غذا كمك مي كنند. ادويه پودر شده را به همراه ساير مواد اضافه كرده و روي حرارت ملايم مي پزند. فلفل پاپريكا دودي اسپانيايي بيشترين تاثير را در يك غذا مي گذارد، زيرا دودي طعم غالب مي شود، مانند دستور پخت مرغ و سبزيجات آهسته يا ماهي ماهي كبابي. به خاطر داشته باشيد كه جايگزيني يك نوع فلفل پاپريكا با نوع ديگر مي تواند طعم غذا را به ميزان قابل توجهي تغيير دهد.

اكثر دستور العمل ها نياز به اضافه كردن ادويه به طور مستقيم به يك دستور غذا دارند، اما براي اينكه فلفل پاپريكا طعم، عطر و رنگ خود را به طور كامل آزاد كند، ابتدا بايد به سرعت در كمي روغن پخته شود. (بسياري از آشپزهاي مجارستاني به اين مرحله سوگند ياد مي كنند.) اگر حتي چند ثانيه بيش از حد پخته شود، مي تواند از بهشتي به تلخ و ناخوشايند تبديل شود، پس دقت كنيد.

اين غلاف‌هاي قرمز روشن از نوع آناهيم به طول ۶ اينچ رشد مي‌كنند و از سبز به قرمز بسيار روشن مي‌رسند. آنها رايحه شيرين دودي دارند و خيلي خوب خشك مي شوند. ارتفاع گياهان به ۳ اينچ مي رسد و در تمام فصل تا يخبندان محصول توليد مي كنند. در اوايل بهار، ۸ هفته قبل از دماي گرم شبانه، بذرها را در داخل خانه شروع كنيد. دانه ها را در محيط هاي استريل قرار دهيد و به عمق ۱/۴ اينچ بپوشانيد. گرماي زير ۸۵ درجه فارنهايت، نور روشن و هميشه مرطوب نگه داريد. بذرها در عرض ۷ تا ۲۱ روز جوانه مي زنند. نهال ها را در گلدان بكاريد و رشد كنيد تا ۶ برگ واقعي روي گياه باقي بماند. آنها را مستقيماً در خاك غني به فاصله ۳۰ اينچ در باغ يا در ظروف بزرگ ۵ گالن بكاريد. وقتي فلفل ها كاملا قرمز شدند برداشت كنيد.

براي خريد بذر فلفل پاپريكا و ساير انواع بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت (https://zerafat.com) مراجعه فرماييد.

سبزي خردل فلفلي و ترد كه به عنوان خردل برگ نيز شناخته مي شود، در واقع يكي از مغذي ترين سبزيجات برگ سبز موجود در ماه هاي زمستان است. سبزي هاي دوست داشتني آن، در واقع، ويتامين A، K، كاروتن ها و آنتي اكسيدان هاي فلاونوئيد بيشتري نسبت به برخي از ميوه ها و سبزيجات معمولي دارند. رويه‌هاي ترد و برگ‌دار از گياه خردل جمع‌آوري مي‌شود در حالي كه كوچك، لطيف است و به مرحله گلدهي نمي‌رسد. برگ خردل سبز از خانواده Brassica است كه شامل كلم، كلم بروكلي، كلم بروكسل و ... نيز مي شود. سبزي خردل يك افزودني خوشمزه و تند به سالاد و ساندويچ مي دهد.

گياه خردل بومي دشت هاي زير هيماليا در شبه قاره هند است كه از زمان هاي قديم معمولاً براي برگ ها و دانه هاي روغني آن كشت مي شد. خردل از محصولات زمستاني فصل سرد است. برگهاي لطيف و ترد آنها طعم بيشتري دارند كه از نوامبر تا مارس باقي مي مانند. برگ‌هاي خردل تازه داراي برگ‌هاي سبز تيره و پهن با سطح صاف هستند و بسته به نوع رقم ممكن است لبه‌هاي دندانه‌دار، پرزدار يا توري داشته باشند. ساقه سبز روشن آن به طور گسترده به چندين جانبي منشعب مي شود. سبزي خردل يك محصول فصل سرد است كه به راحتي رشد مي كند. آنها سرماي خفيف را تحمل مي كنند و مي توانند در تمام زمستان در آب و هواي گرمتر رشد كنند. قرار گرفتن در معرض يخ زدگي برگ ها را شيرين تر مي كند و هواي گرم برگ ها را تند تر مي كند.

زمان كاشت

كاشت را از اوايل بهار تا اواخر تابستان انجام دهيد. سبزي خردل مي تواند سرماي خفيف را تحمل كند.

فاصله كاشت

هنگام كاشت بذر خردل سبز را با فاصله ۱ اينچ از هم در رديف هايي با فاصله ۶ تا ۸ اينچ قرار دهيد.

آفات و بيماري هاي رايج

شته ها، مگس هاي سفيد و سوسك هاي كك همگي از آفات رايج هستند. براي محافظت از محصولات، از پوشش هاي رديفي استفاده كنيد.

زمان و نحوه برداشت

سبزي خردل را مي توان در حدود ۶ هفته برداشت كرد. براي برداشت، برگهاي بزرگ بيروني را در پايه برش دهيد و برگهاي كوچكتر داخلي را بگذاريد تا به رشد خود ادامه دهند. شما مي توانيد به طور مداوم در طول فصل برداشت كنيد.

برداشت

زمان برداشت بذر بسته به مكان و اينكه محصول زمستان گذراني يا بهاره كاشته شده است متفاوت است. دانه ها را مي توان با بريدن شاخه ها يا با برداشت گياهان كامل جمع آوري كرد. براي جلوگيري از ريزش بذر، مواد برداشت شده را بايد روي پارچه هاي قطره اي يا در ظروف قرار داد.

روش هاي مختلفي براي كوبيدن دانه ها وجود دارد. برداشت هاي كوچك را مي توان با ماليدن ميوه ها بين دستان خود يا روي سطحي كه باعث باز شدن سيليك ها مي شود، خرد كرد. براي برداشت‌هاي بزرگ‌تر، گياهان كامل را در وان‌هاي بزرگ يا روي برزنت قرار دهيد و روي آن‌ها قدم بزنيد. ساقه ها را پس از جدا شدن دانه ها دور بريزيد و مواد باقيمانده را غربال كنيد و بماليد. هنگامي كه دانه ها در شرايط خشك و خنك نگهداري مي شوند، مي توانند به مدت ۶ سال زنده بمانند.

فوايد سبزيجات خردل براي سلامتي

سبزي خردل منبعي غني از آنتي اكسيدان ها (مانند فلاونوئيدهاي مفيد براي قلب و بتاكاروتن) است و حتي زماني كه پخته مي شود، سطح ويتامين هاي A و K آن با بهترين آنها در رتبه اول قرار مي گيرد. سبزيجات منبع عالي ويتامين K هستند. ۱۰۰ گرم برگ تازه حدود ۲۵۷٫۵ ميكروگرم يا حدود ۲۱۵ درصد از نياز روزانه به ويتامين K-1  (فيلوكينون) را تامين مي كند. مشخص شده است كه ويتامين K با افزايش فعاليت استئوبلاستيك در استخوان، نقش بالقوه اي در عملكرد ساخت توده استخواني دارد. همچنين نقش ثابتي در بيماران مبتلا به آلزايمر با محدود كردن آسيب عصبي در مغز آنها دارد.

سبزي خردل، مانند اسفناج، انبار بسياري از مواد مغذي گياهي است كه داراي خواص ارتقاء سلامت و پيشگيري از بيماري است. برگ خردل داراي كالري بسيار كم (۲۷ كالري در ۱۰۰ گرم برگ خام) و چربي است. با اين حال، برگ‌هاي سبز تيره آن حاوي مقادير فراواني از فيتونوترينت‌ها، ويتامين‌ها و مواد معدني هستند. علاوه بر اين، حاوي مقدار بسيار خوبي از فيبر غذايي است كه با تداخل در جذب آن در روده، به كنترل سطح كلسترول كمك مي كند. فيبر كافي در غذا به حركات صاف روده كمك مي كند و در نتيجه از هموروئيد، يبوست و همچنين بيماري هاي سرطان روده بزرگ محافظت مي كند.

سبزيجات خردل منبع غني آنتي اكسيدان هايي مانند فلاونوئيدها، ايندول ها، سولفورافان، كاروتن ها، لوتئين و زآگزانتين هستند. ايندول‌ها، عمدتاً دي-ايندوليل متان (DIM) و سولفورافان به دليل مهار رشد سلول‌هاي سرطاني و اثرات سيتوتوكسيك بر سلول‌هاي سرطاني، داراي مزاياي ثابت شده در برابر سرطان‌هاي پروستات، سينه، كولون و تخمدان هستند. برگ‌هاي تازه منبع متوسطي از ويتامين‌هاي گروه B مانند اسيد فوليك، پيريدوكسين، تيامين، ريبوفلاوين و غيره هستند. اين ويتامين محلول در آب نقش بسزايي در سنتز DNA و تقسيم سلولي دارد. وقتي اين ويتامين در دوران بارداري به زنان مكمل داده شود، ممكن است به جلوگيري از نقص لوله عصبي در نوزادان آنها كمك كند.

برگ هاي تازه خردل منابع عالي ويتامين C هستند. ۱۰۰ برگ تازه ۷۰ ميكروگرم يا حدود ۱۱۷ درصد از RDA را تامين مي كند. ويتامين C (اسيد اسكوربيك) يك آنتي اكسيدان طبيعي قوي است كه از آسيب راديكال هاي آزاد و عفونت هاي ويروسي شبيه آنفولانزا محافظت مي كند. برگ‌هاي خردل نيز منابع باورنكردني ويتامين A هستند. ويتامين A يك ماده مغذي ضروري براي حفظ سلامت مخاط و پوست است. مصرف ميوه هاي طبيعي سرشار از فلاونوئيدها به محافظت در برابر سرطان ريه و حفره دهان كمك مي كند.

سبزي خردل تازه منبع بسيار خوبي از چندين ماده معدني ضروري مانند كلسيم، آهن، منيزيم، پتاسيم، روي، سلنيوم و منگنز است. مصرف منظم سبزي خردل در رژيم غذايي از آرتريت، پوكي استخوان، كم خوني فقر آهن جلوگيري مي كند و اعتقاد بر اين است كه از بيماري هاي قلبي عروقي، آسم و سرطان روده بزرگ و پروستات محافظت مي كند.

براي خريد بذر خردل سبز و ساير گياهان دارويي به فروشگاه بذر ظرافت (https://zerafat.com) مراجعه فرماييد.

توجه داشته باشيد كه در واقع فلفل از جمله سبزي‌هاي خوش عطروطعم محسوب مي‌شود كه اغلب در همه غذاها و خوراكي‌هاي مصرفي مورداستفاده قرار مي‌گيرد. به‌طوركلي فلفل در انواع مختلف شيرين، تند، چيلي، سفيد و نارنجي يافت مي‌شود و شما مي‌توانيد در اندازه‌هاي مختلفي آن را تهيه نماييد.

دستورالعمل‌هاي كاشت انواع فلفل‌ها

همان‌طور كه متوجه شديد فلفل‌ها داراي انواع مختلفي هستند و به همين منظور در ادامه سعي داريم تا به بيان نحوه كاشت فلفل سبز و كاشت فلفل دلمه‌اي و كاشت فلفل چيلي در گلدان بپردازيم تا بتوانيد در روند كاشت و پرورش از آن استفاده نماييد:

مراحل كشت فلفل سبز در گلدان

بهتر است بدانيد كه فلفل سبز درواقع گياهي مقاوم است كه به‌راحتي مي‌تواند با فضاي آپارتمان سازگار شود و توصيه مي‌شود براي كاشت آن بذر فلفل را از مراكز توليد گل و گياه تهيه نماييد. پس از تهيه بذر فلفل بايستي آن‌ها را درون سيني نشا در لايه سطحي بستر كشت قرار دهيد و روي آن را با لايه نازكي از كمپوست به ضخامت ۵ ميلي‌متر بپوشانيد. توجه داشته باشيد كه بهترين بستر كشت براي كاشت بذر فلفل تركيبي از شن، ماسه و كمپوست است. توصيه مي‌شود كه سيني نشا را در يك محل گرم و مرطوب قرار دهيد و به‌طوركلي يكي از بهترين فضاها براي قرار دادن سيني آشپزخانه و پشت پنجره است. توجه داشته باشيد كه مي‌توانيد سطح سيني را با پلاستيك بپوشانيد.

زيرا استفاده از پلاستيك باعث ايجاد شرايط گلخانه‌اي گرم و مرطوب خواهد شد. توجه داشته باشيد كه سطح بستر كشت بايستي در طول دوران جوانه‌زني مرطوب بماند و براي اينكه بستر رطوبت خود را از دست ندهد بايستي بذر فلفل ها را به‌صورت روزانه آبياري نماييد و چنانچه بستر بيش از اندازه خشك شده بود مي‌توانيد آن را دو مرتبه آبياري كنيد به اين نكته هم توجه داشته باشيد كه نبايد سطح خاك غرقابي گردد. بهتر است بدانيد كه بذر فلفل سبز با قرارگيري در شرايط محيطي مناسب در طول مدت زمان ۱ الي ۲ هفته جوانه خواهد زد. توصيه مي‌شود كه پس از دو برگي شدن جوانه‌ها جوانه‌هاي ضعيف را حذف نماييد و گياهچه هاي قوي‌تر را به گلدان اصلي انتقال دهيد. توجه داشته باشيد براي اين كار بايستي گلداني نسبتاً بزرگ را انتخاب نماييد كه تقريباً ۲۰ ليتر فضا داشته باشد. به‌طوركلي فلفل سبز با قرارگرفتن در شرايط مساعد و مناسب پس از گذشت مدت زمان ۶۰ الي ۱۲۰ روز آماده برداشت خواهد بود.

مراحل كشت فلفل دلمه‌اي در گلدان

توجه داشته باشيد كه براي كاشت اين بذر فلفل بايستي آن را از مراكز فروش گل و گياه تهيه نماييد و پيش از كاشت بايستي حدود ۲ الي ۸ ساعت آن‌ها را درون آب بخيسانيد تا سرعت جوانه‌زني در گياه افزايش پيدا كند. حالا بايد گلدان موردنظر خود را براي كاشت انتخاب نماييد و توصيه مي‌شود گلداني را انتخاب كنيد كه از گلدان فلفل سبزها بزرگ‌تر باشد. همچنين شما مي‌توانيد اين نوع بذر فلفل را نيز درون باكس‌هايي پرورش دهيد و در اين روند بايستي باكس‌هاي حاوي بذر فلفل را در محيط بالكن قرار دهيد. توصيه مي‌شود كه گلدان را با بستر كشت مناسب پر كنيد و به‌طوركلي خاك مناسب براي كاشت بذر فلفل تركيبي از كوكوپيت، پرليت و پيت ماس است كه شما مي‌توانيد اين موارد را از مراكز خوب باغباني تهيه نماييد.

توجه داشته باشيد كه در صورت فراهم كردن شرايط محيطي مناسب مدت زمان ۶ الي ۸ هفته طول خواهد كشيد تا بذر فلفل ها جوانه بزنند و شما مي‌توانيد ابتدا بذر فلفل ها را درون سيني نشا بكاريد و پس از جوانه زدن و دو برگي شدن آن را به گلدان اصلي انتقال دهيد. به‌طوركلي فلفل دلمه‌اي براي رشد خوب نياز به دما و نور كافي دارد و بايستي مراقبت‌هاي لازم را انجام دهيد. توجه داشته باشيد كه از زمان كاشت تا برداشت فلفل‌ها حدود ۶ الي ۱۰ هفته طول خواهد كشيد و بايستي برداشت را زماني انجام دهيد كه ۸۵ درصد رنگ ميوه‌ها كامل شده باشد همچنين شما مي‌توانيد در طول هفته يك الي سه مرتبه محصول خود را برداشت نماييد. توصيه مي‌شود كه براي بريدن فلفل‌ها از قيچي يا چاقوي تميز استفاده نماييد. پس از برداشت مي‌توانيد از خواص فلفل دلمه‌اي كه موردتوجه عموم است استفاده نماييد.

مراحل كشت فلفل چيلي در گلدان

بهتر است بدانيد كه كشت اين نوع فلفل كه بدان فلفل هندي نيز گفته مي‌شود مانند سايرين انجام خواهد شد و نكته‌اي كه دانستن آن مهم است اين است كه فلفل چيلي در هواهاي گرم رنگ تند و قرمزي به خود خواهد گرفت و در هواهاي خنك نيز شيرين‌تر و رنگي قرمز روشن به خود مي‌گيرد.

براي كاشت اين نوع فلفل بايستي در مرحله اول بذر فلفل چيلي را درون گلدان بكاريد و پس از چند برگي شدن آن را به گلدان اصلي انتقال دهيد. همچنين مي‌توانيد بستر گياه را پر از كود پوسيده و خاك برگ كنيد و گلدان را در فضايي گرم قرار دهيد. توجه داشته باشيد كه اگرچه فلفل چيلي گرما و فصل گرما را دوست دارد اما قرارگيري در دماي بيش از ۲۸ درجه سانتي‌گراد به پژمرده شدن برگ‌ها منجر خواهد شد و به‌تدريج گلدهي آن به تعويق خواهد افتاد. بهتر است بدانيد كه بذر فلفل هاي چيلي به مدت زمان حدود ۸ الي ۱۰ هفته نياز دارد تا بتواند جوانه بزند و عمل محصول دهي خود را انجام دهد. پس پرورش دادن اين نوع فلفل مي‌توانيد از خواص فلفل هندي در غذاهاي خود استفاده نماييد.

براي خريد بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

فلفل يكي از پرمصرف‌ترين ادويه‌ها در آشپزي و خانه‌داري است. در اين مقاله قصد داريم شما را با انواع فلفل و كاربردهاي آن در آشپزي آشنا كنيم. فلفل سياه، سفيد، قرمز و سبز، همه از يك گياه تهيه مي‌شوند. رنگ ‌فلفل به زمان برداشت و شيوه عمل آوردن آن بستگي دارد. فلفل فوايد زيادي دارد. مصرف فلفل سيستم هاضمه را تقويت مي‌كند و به گردش خون سرعت مي‌بخشد. كاشت فلفل به‌تدريج در كشورهاي نزديك به منطقه مالابار هم كه آب و هواي مشابهي دارند رايج شده، از جمله سريلانكا، مالزي، اندونزي و تايلند. در حال حاضر صادركنندگان جديدي مانند ويتنام و برزيل به جمع اين كشورها پيوسته‌اند. فلفل پيش از بسته‌بندي بايد ابتدا از ساق و برگ و گرد و خاك جدا شود. فلفل پس از خشك شدن در رنگ‌هاي سياه، قرمز و سفيد يافت مي‌شود. انواع فلفل متناسب با كيفيت و رنگ و بو، قيمت‌هاي متفاوتي دارند.

خواص فلفل

فلفل پرزهاي چشايي را تحريك مي‌كند و پيامي ‌به معده مي‌فرستد كه باعث ترشح اسيد هيدروكلوريك و در نتيجه هضم بهتر غذا مي‌شود. اسيد هيدروكلوريك براي هضم پروتئين‌ها و ديگر مواد غذايي در معده ضروري است. هنگامي‌كه مقدار اسيد هيدروكلوريك بدن كافي نباشد، غذا به مدت طولاني در معده باقي مي‌ماند كه منجر به سوءهاضمه مي‌شود. به‌علاوه، فلفل تعرق و ادرار را افزايش مي‌دهد. فلفل همچنين اثرات مفيد آنتي‌اكسيدان و آنتي باكتريال مؤثر را در خود نشان داده است.

سياه، سفيد، قرمز، سبز

رنگ فلفل به زمان برداشت و شيوه عمل آوردن آن بستگي دارد. رايج‌ترين نوع فلفل، فلفل سياه است كه براي آن بايد ميوه‌هاي فلفل را زماني چيد كه نارس و رنگشان هنوز سبز است. دانه‌ها در جريان تخمير و خشك شدن چروكيده و سياه رنگ مي‌شوند. ديگر نوع متداول، فلفل سفيد است. براي به دست آوردن فلفل سفيد، دانه‌ها هنگام برداشت بايد كاملاً رسيده و به رنگ كبود متمايل به قرمز تيره باشند. دانه‌ها را در آب قرار مي‌دهند تا خيس بخورند. سپس تنها مغز دانه‌ها باقي مي‌مانند كه در جريان خشك شدن رنگ سفيد متمايل به زرد پيدا مي‌كنند.

فلفل قرمز نيز از ميوه‌هاي كاملاً رسيده گياه فلفل به دست مي‌آيد، با اين تفاوت كه فرايند خشك كردن دانه‌ها بايد سريع انجام گيرد. محصول نادرتر اين گياه فلفل سبز است. براي تهيه آن دانه‌هاي فلفل به‌صورت زرد و نارس برداشت مي‌شوند و سپس بايد در معرض نمك يا سركه قرار گيرند تا از تخمير شدن آن‌ها جلوگيري شود. گونه‌هاي مختلف فلفل علاوه بر رنگ در عطروطعم و همين‌طور درجه تندي هم تفاوت‌هايي با هم دارند. فلفل‌هاي سياه و سبز معطرتر از فلفل سفيد هستند. اما فلفل سفيد تندتر از انواع ديگر است و معمولاً براي تهيه سس ماهي استفاده مي‌شود. فلفل سبز براي تهيه سس غذاهاي كبابي كاربرد دارد. دانه‌هاي فلفل سبز را معمولاً نمي‌سايند. فلفل قرمز هم تند و هم داراي طعم شيرين ملايمي است و مانند فلفل سياه هنگام پخت گوشت قرمز از آن‌ها استفاده مي‌شود.

كاربردهاي مختلف فلفل در آشپزي

برخلاف اينكه نام هر سه نوع مورد نام برده شده فلفل مي‌باشد، اما خواص و كاربردهاي آن‌ها يكسان نيست و متفاوت با يكديگر هستند.

فلفل سفيد

اين گونه از فلفل، زماني به دست مي‌آيد كه پوست بيروني دانه‌ها بر اثر تابش نور خورشيد خشك و باز شود. دانه‌هاي سفيد درون اين پوست‌ها، فلفل سفيد است. فلفل سفيد، عطروطعم ماندگاري ندارد و پس از گذشت زمان به سرعت رايحه آن از بين خواهد رفت. به دليل رنگ سفيد اين فلفل، بهتر است در غذاهايي از آن استفاده كنيد كه بخواهيد رنگ يك دستي داشته باشند و دانه‌هاي فلفل در آن مشخص نباشند؛ مانند تهيه سس سفيد و يا پوره سيب زميني.

فلفل سياه

فراوان‌ترين نوع از فلفل كه در دسترس است، فلفل سياه است. اين فلفل به‌طور طبيعي از لايه بيروني كه توسط تابش نور خورشيد به رنگ سياه در آمده، به دست مي‌آيد. عطر آن بسيار بيشتر از فلفل سفيد است. همچنين تركيب اجزاي درون آن فوايد زيادي براي سلامتي دارد. فلفل سياه مي‌تواند در مدت زمان طولاني‌تري تازه بماند، بدون اينكه از خاصيت و عطروطعم آن كم شود. استفاده از فلفل سياه به جاي سفيد در وعده‌هاي غذايي، به دليل برتري عطر و ماندگاري بيشتر، رايج‌تر است.

فلفل قرمز

فرآيند ساخته شدن فلفل قرمز با دو گونه قبلي به كلي متفاوت است. اين فلفل از ماده Capsicum موجود در فلفل‌هاي چيلي به دست مي‌آيد. مواد موجود در فلفل‌هاي سفيد و سياه از نوع ماده Piperine است. حال آنكه در فلفل قرمز، اين ماده متفاوت بوده و در واقع Capsicum است.

هر ۳ نوع فلفل مي‌توانند هم در خواص دارويي مفيد باشند و هم در طعم بخشي به غذاها؛ اما فلفل قرمز در بحث آنتي‌اكسيدان‌ها و اثرات مفيدي كه بر روي سلامت دارد، بسيار قدرتمندتر از ديگر انواع است. همچنين فلفل قرمز بسيار تندتر است و طبيعت گرم آن نيز بيشتر است.

خواص فلفل دلمه‌اي

فلفل دلمه‌اي يكي از سبزي‌هايي است كه به علت شكل زيبا، جنس جذاب، طعم متفاوت و رنگ‌هاي متنوع بسيار موردتوجه قرار دارد. اين گياه در چهار رنگ مختلف سبز، زرد، نارنجي و قرمز در بازار عرضه مي‌شود. جالب است بدانيد كه هر كدام از اين رنگ‌ها معرف خاصيت ويژه‌اي از اين گياه است.

با اين كه همه اين فلفل‌هاي دلمه‌اي خواص مشابهي دارند، ولي داراي تفاوت‌هاي زيادي نيز هستند. فلفل دلمه‌اي به علت دارا بودن آب ميان بافتي فراوان يكي از كم كالري ترين سبزي‌ها مي‌باشد. با وجود اينكه فلفل دلمه‌اي سبز رنگ در ميان اكثر افراد شناخته شده تر مي‌باشد، اما پيگمآن‌هاي ايجادكننده رنگ قرمز، نارنجي و زرد خواص بسياري دارند. از نظر طعم، فلفل دلمه‌اي سبز كمي تلخ‌تر است و فلفل‌هاي زرد، نارنجي و قرمز شيرين‌تر هستند و به حالت ميوه‌اي بيشتر شبيه مي‌باشند. فلفل دلمه‌اي گياه تندي نيست؛ زيرا كاپسايسين كه باعث طعم تندي در فلفل مي‌شود، در اين فلفل به مقدار بسيار ناچيزي وجود دارد.

فلفل دلمه‌اي سرشار از ويتامين‌هاي گروه ب مانند تيامين، ريبوفلاوين و B6 است كه ويتامين‌هاي مؤثر در تبديل مواد غذايي به انرژي مي‌باشند. فلفل دلمه‌اي همچنين گياهي سرشار از فيبر، پروتئين و آهن است. فيبر در غذاهاي گياهي مانند ميوه‌ها، سبزي‌ها، غلات كامل و حبوبات يافت مي‌شود و بدن برخلاف پروتئين، كربوهيدرات و چربي نمي‌تواند آن را هضم كند و در دستگاه گوارش با اتصال به چربي‌ها و افزايش دفع آن‌ها، موجب كاهش فشارخون و كلسترول خون مي‌گردد. همچنين موجب جذب آهسته‌تر قند خون مي‌شود. در نتيجه باعث مي‌شود تا قند خون در حيطه نرمال ثابت بماند. از اثرات ديگر فيبر، التيام التهاب‌هاي ايجادشده در قسمت‌هاي مختلف بدن است.

فلفل دلمه‌اي سبز رنگ وقتي خيلي رسيده مي‌شود به رنگ قرمز تبديل مي‌شود كه رسيده‌تر، شيرين‌تر و با طعمي ملايم‌تر است. ويتامين ث و كاروتنوئيدها در حالت رسيده بيشتر هستند. هم چنين ظرفيت آنتي‌اكسيداني در فلفل دلمه‌اي قرمزرنگ بيشتر از فلفل دلمه‌اي سبز است. به منظور تهيه فلفل دلمه‌اي قرمز، بايد توجه كرد كه رنگ آن روشن باشد و پوست سفتي داشته باشد. ولي فلفل‌هايي كه پوست كدر و چروكيده دارند، به سمت فرآيند فساد پيش مي‌روند و مواد مغذي‌شان به شدت افت مي‌كند.

با وجود اينكه فلفل دلمه‌اي سبز و زرد هم منابع خوبي از ويتامين ث مي‌باشند، اما فلفل دلمه‌اي قرمز بيش‌ترين ميزان ويتامين ث را دارا مي‌باشد. به گونه اي كه دو برابر نياز روزانه به ويتامين ث را تأمين مي‌كند. ويتامين ث يك آنتي‌اكسيدان بسيار قوي مي‌باشد. ويتامين ث در تسريع روند بهبود عفونت‌ها، ترميم زخم‌ها و جراحات پوستي، توليد كلاژن موجود در غضروف‌ها و مفاصل استخواني، تأمين سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها و استحكام رگ‌هاي خوني مؤثر است.

مسئول رنگ قرمز شفاف در فلفل دلمه‌اي، ليكوپن مي‌باشد كه آنتي‌اكسيدان بسيار قوي است؛ و تحقيقات متعدد ثابت كرده است كه ليكوپن از سرطان پروستات و بيماري‌هاي قلبي پيشگيري مي‌كند. ليكوپن ماده‌اي است كه وقتي در معرض حرارت قرار بگيرد، آزاد مي‌شود. بدين منظور لازم است كمي آن را در روغن تفت داد يا كبابي كرد. فلفل دلمه‌اي قرمز ۵۵ تا ۷۵ درصد نياز روزانه بدن به مواد مغذي موردنياز در سلامت استخوان را تأمين مي‌نمايد. اين مسئله به دليل دارا بودن مقادير فراواني از ريزمغذي‌هايي چون: كلسيم، آهن، منيزيم، فسفر، پتاسيم و روي است كه همگي، از مواد مغذي موردنياز در استحكام و حفظ بافت استخواني مي‌باشند.

پاپريكا، ادويه‌اي برگرفته از فلفل قرمز

ادويه پاپريكا، از فلفل دلمه‌اي قرمز رنگ يا فلفل چيلي قرمز گرفته مي‌شود. اين ادويه به‌منظور بهبود طعم در غذاها بسيار كاربرد دارد. اين ادويه سرشار از ويتامين A و نيز ويتامين ب است كه ويتامينِ در تقويت نوروترانسميترهاي سيستم اعصاب و رشد و نمو سلول‌هاي بدن مؤثر مي‌باشد.

علت رنگ سبز اين فلفل دلمه‌اي، مقادير فراوان كلروفيل در آن است كه در پيوند با منيزيم است. منيزيم در بهبود حافظه و يادگيري اثرات زيادي دارد. همچنين منيزيم در جهت كاهش فشارخون مؤثر است. مقادير فراوان B6 و منيزيم موجود در فلفل دلمه‌اي سبز، باعث كاهش اضطراب ناشي از سندرم پيش از قاعدگي مي‌شود و به‌منظور بهبود علائم اين سندرم مؤثر مي‌باشد. فلفل دلمه‌اي سبز ويتامينِ فراواني دارد كه در بهبود عملكرد سيستم ايمني و محافظت سلولي اثر دارد.

فلفل دلمه‌اي زرد و نارنجي، عينك آفتابي طبيعي

فلفل‌هاي زرد، نارنجي و قرمز منبع بسيار خوبي از كاروتنوئيدها هستند. كاروتنوئيدها گروهي از مواد شيميايي گياهي مي‌باشند كه سلامت چشم‌ها را به همراه دارند. كاروتنوئيدهاي موجود در فلفل‌هاي دلمه‌اي عبارت‌اند از:

۱. بتاكاروتن كه مسئول ايجاد رنگ نارنجي در هويج، كدو حلوايي، فلفل دلمه‌اي نارنجي و... است، در سلول‌هاي بينايي تبديل به ويتامين ا مي‌شود؛ كه اين ويتامين به‌منظور تقويت فرآيند بينايي بالأخص در نور كم كاربرد دارد. همچنين اين ويتامين در بهبود عملكرد سيستم ايمني و سلول‌هاي شاخي پوست مؤثر است. بتاكاروتن همچنين از آنتي‌اكسيدان‌هاي بسيار قوي مي‌باشد كه افراد را در برابر ابتلا به سرطان و بيماري‌هاي قلبي محافظت مي‌كند.

۲. لوتئين و زآگزانتين كه رنگ زرد را در زردآلو، فلفل دلمه‌اي زرد و ... ايجاد مي‌كند. از مواد اصلي تشكيل دهنده ماكولاي چشم مي‌باشند و ماكولاي چشم را از آسيب‌هاي ناشي از افزايش سن محافظت مي‌كنند و كمبود آن‌ها آب مرواريد را در پي دارد. در حقيقت فلفل دلمه‌اي زرد و نارنجي را مي‌توان نوعي عينك آفتابي طبيعي براي چشم‌ها دانست.

براي خريد بذر فلفل و ساير انواع بذرها و ديگر محصولات كشاورزي به به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

نعناع گياهي علفي و چندساله است. نعنا از خانواده نعنايان يا لب گشادگان است. ارتفاع نعنا بين ۳۰ تا ۵۰ سانتي‌متر است. از برگ نعناع براي مصارف دارويي، خوراكي، آرايشي و …. استفاده مي‌شود. نعنا جزء سبزيجات موردعلاقه ايرانيان است كه به‌صورت تازه و خشك‌شده مصرف مي‌شود. گياه معطري است طوري كه فضاي مورد كشت را عطرآگين مي‌كند. طعم تندي دارد. از نعناع براي تهيه دم‌نوش و نوشيدني استفاده مي‌شود. برگ‌هاي آن براي مصرف بهتر است در سايه خشك شود تا عطر آن حفظ شود. از اين نعنا در تهيه ادويه نيز استفاده مي‌شود. معمولاً در انتهاي ساقه گل‌هاي خوشه‌اي كوچك سفيد و بنفش‌رنگي ظاهر مي‌شود. توجه نماييد قبل از اينكه گياه به گل بنشيند آن را برداشت كنيد. با هر بار برداشت دوباره ساقه نعناع رشد مي‌كند. اين گياه برگ‌هاي به نسبت ساده و متقابلي دارد. گياهي ريزوم دار است كه ريشه‌هاي آن داراي انشعابات فراواني است طوري كه محيط مورد كشت را طي مدت‌زماني فرا مي‌گيرد. نعناع به‌وسيله ريشه‌هاي زيرزميني گياهان جديد توليد مي‌كند.

كاشت

بذرهاي نعنا بسيار ريز بوده و براي كاشت بايد مراقب بود بذرها در عمق كم كاشته شود تا توانايي جوانه‌زني را داشته باشند. نعنا گياهي است كه براي رشد نياز به خاك سبك و با زهكشي بالا نياز دارد. نعنا گياهي آفتاب دوست بوده ولي بهتر است در نيم‌سايه كاشته شود تا نتيجه بهتري حاصل شود و از عطروطعم آن كاشته نشود. اين گياه را از اسفند تا اواسط تابستان كشت مي‌كنند. مدت‌زمان كاشت تا برداشت اين گياه ۶۰ تا ۹۰ روز بعد از كاشت است.

بهتر است براي كاشت در گلدان از خاك‌هاي آماده همانند كمپوست يا پيت ماس استفاده شود تا هم مواد مغذي گياه تأمين شود و هم براي نگه‌داري گلدان در منزل حشرات و آفات شما و نعنا را اذيت نكنند. دوره رشد و مدت‌زمان كاشت بذر تا بالغ شدن گياه ۶۰ تا ۹۰ روز است. مدت‌زمان جوانه زدن بذر نعنا بستگي به دماي كاشت و شرايط خاك از ۷ تا ۱۵ روز متغير است، اگر دما بين ۱۵ تا ۱۸ درجه بوده و خاك زهكشي مناسبي داشته باشد بذرها در كمتر از يك هفته جوانه خواهند زد. دماي كاشت را حتماً رعايت كنيد تا نتيجه‌گيري موفقيت‌آميز باشد. براي كاشت در فضاي باز در فصل بهار و بعد از رفع سرماي بهاره اقدام كنيد.

براي كاشت در گلدان، گلدان موردنظر را از خاك مرغوب (بهتر است خاك آماده استفاده كنيد) پر مي‌كنيم (بيش از ۳/۴ گلدان). گلدان انتخابي بايد زهكشي خوبي داشته باشد (در انتهاي آن سوراخ مناسبي براي خروج آب اضافي باشد). سپس اقدام به آبياري گلدان مي‌كنيم تا آب كاملاً از گلدان خارج شود. فواصل بذرها را ۱۰ تا ۱۵سانتي‌متر در نظر بگيريد، براي كاشت در زمين به‌صورت رديفي بايد فاصله بين رديف‌ها را ۵۰ تا ۷۰ و فاصله بين گياهان را ۱۵ تا ۲۰سانتي‌متر در نظر گرفت. عطر بالاي نعنا باعث دور شدن حشرات از اطراف گياه و گلدان مي‌شوند و مقابله گر خوبي براي برخي آفات است.

براي كاشت گلداني بايد از گلدان با عمق حداقل ۱۵ تا ۲۰سانتي‌متري و دهنه ۱۰ تا ۱۵سانتي‌متري استفاده نمود. براي كاشت در باغچه و باغ به فواصل ۱۵ تا ۲۰سانتي‌متر ۲يا ۳ عدد بذر قرار مي‌دهيم و بعد از رشد از ميان ۳ گياه، ۲ گياه ضعيف‌تر را حذف كرده و گياه قوي‌تر را نگه مي‌داريم. البته مي‌توان براي اينكه بذر كمتري مصرف نمود ابتدا بذرها را در سيني نشاء يا ليوان‌هاي يك‌بارمصرف بكاريم و بعد از رشد و رسيدن به ارتفاع حداقل ۵سانتي‌متري اقدام به جابجايي آن‌ها به زمين اصلي نماييم.

بعد از چند ساعت از آبياري گلدان بذرها را بر روي خاك به فاصله ۱۰ تا ۱۵سانتي‌متر از يكديگر قرار مي‌دهيم و حداكثر به ارتفاع دو برابر طول بذرها روي آن خاك مي‌ريزيم (نيم سانتي‌متر). ريختن خاك زياد روي بذرها باعث خفه شدن آن شده و نمي‌توانند رشد كنند. سپس با افشانه آب را بر روي سطح خاك اسپري كنيد به صورتي كه مطمئن شويد آب به بذرها رسيده و اين كار را هر روز يا روزي دو بار انجام دهيد. قبل از سبز شدن بذر نعنا نبايد اجازه دهيد سطح خاك خيلي خشك شود در اين صورت از جوانه زدن خبري نيست. آبياري زياد نيز باعث مي‌شود هوا به بذرها نرسد و خفه شوند و جوانه‌زني صورت نگيرد. هنگامي‌كه سطح خاك كمي خشك شد اقدام به آبياري مجدد كنيد.

البته مي‌توانيد بذرها را به‌صورت دست پاش بر روي سطح خاك بريزيد و با چنگال سطح خاك را زيرورو كنيد تا بذرها به زير خاك بروند و بعد از رشد گياهان را با فاصله ۳۰سانتي‌متري وجين كنيم و آن‌هايي را كه از خاك خارج كرده‌ايم در جايي ديگر بكاريم. نعنا فضاي زيادي را نمي‌گيرد. فاصله بين هر دو گياه از هم ۱۰ تا ۱۵سانتي‌متر يا كمي بيشتر باشد. در گلدان سايز كوچك ۵ عدد و در سايز متوسط حداكثر ۱۰ عدد بذر با فاصله قرار دهيد. مي‌توانيد در سيني نشاء هم اقدام به كاشت بذرها بكنيد و بعد از رشد گياهان (نعنا)، آن‌ها را به محل اصلي انتقال بدهيد.

بذر نعنا را در هر فصلي مي‌توان كاشت ولي براي كاشت در زمين و فضاي باز بهترين فصل براي كاشت آن بهار و تابستان است. هيچ چيزي لذت‌بخش‌تر از اين نيست كه هر روز از سبزي‌اي مصرف كنيم كه خودمان در گلدان يا باغچه كاشتيم و رشدش رو ديديم و با آبي آبياري كرديم كه از تميز بودنش اطمينان داريم. مشاهده رشد هر روزه سبزي‌ها در گلدان و برداشت و مصرف آن يكي از راه‌هاي يافتن آرامش در اين ايام است.

ابزار موردنياز براي بذر نعنا در باغچه عبارت‌اند از: بذر، خاك استاندارد (پيت ماس و كمپوست آماده)، گلدان مناسب، دستكش، آبپاش كوچك، بيلچه و الك تنها ابزارهاي كاشت سبزي در آپارتمان. خاك را الك (سرند) كرده تا نرم و يكدست شود. براي اين كار بهتر است ابتدا مقداري خاك‌برگ يا كمپوست يا كود حيواني بر روي باغچه ريخته و با بيلچه خاك را زيرورو بكنيم و سپس خاك را نرم و تخت و يكدست مي‌كنيم. بذرها را با فاصله ۱۵ تا ۲۰سانتي‌متر از هم و رديف‌هايي به فاصله ۵۰ تا ۷۰سانتي‌متر بكاريد و بر روي آن به ارتفاع ۰٫۵سانتي‌متر خاك بريزيد. سپس به‌آرامي اقدام به آبياري مي‌كنيم به صورتي كه آب بذرها را جابجا نكند. تا قبل از سبز شدن باغچه نبايد اجازه دهيم خاك خشك شود. مي‌توانيد در هر گود ۲يا ۳ عدد بذر قرار دهيد و بعد از رشد گياه، دو گياهي كه ضعيف‌ترند را حذف نموده و گياه قوي‌تر را نگه داشت. بهتر است در سيني نشاء اقدام به كاشت بذرها بكنيد و بعد از رشد، آن‌ها را به محل اصلي انتقال بديد.

براي برداشت به‌خصوص در اولين برداشت‌ها بهتر است از قيچي استفاده كنيم زيرا بذرها زياد در عمق قرار نداشته و ريشه قوي ندارد درنتيجه ممكن است از خاك دربيايند. براي برداشت سبزي‌ها را نبايد از ريشه دربياوريم بلكه تنها چند برگ بالايي آن را به‌صورت سرچين جدا كرده و مصرف مي‌كنيم. بعد از گذشت چند روز از برداشت نعنا، مجدد مي‌توانيد آن را برداشت كنيم و سبزي‌ها دوباره سبز مي‌شوند.

خواص نعنا

۱. نعناع و كاهش وزن

نعناع سلاح سري شما براي كاهش وزن خواهد بود. نعناع آنزيم‌هاي هضم غذا را تحريك مي‌كند تا مواد مغذي را از غذا جذب كنند و چربي را به‌عنوان انرژي، استفاده كنند. در سال ۲۰۰۳، محققان به بررسي ۱۴ گياه و ادويه پرداختند تا اثر آنها را روي فعاليت آنزيم‌هاي گوارشي درون پانكراس و روده‌ي كوچك موش‌ها مشاهده كنند. محققان دريافتند كه نعناع يكي از مؤثرترين گياهاني بود كه باعث تحريك اين فعاليت‌ها و تبديل غذا به انرژي مي‌شد. سيستم گوارش انسان‌ها نيز بسيار شبيه موش‌ها است. با اضافه كردن نعناع به رژيم غذايي، بيشتر چربي‌‌هاي مصرفي به انرژي تبديل خواهد شد. افرادي كه تمايل دارند وزن خود را كاهش دهند، يك ربع قبل و بعد از مصرف غذا ، نصف استكان عرق نعنا مصرف كنند چرا كه مصرف نعنا، ميزان چربي سازي را در بدن كاهش مي دهد.

۲. نعناع و سوءهاضمه و گاز معده

اين دو عارضه از بدترين مشكلات گوارشي هستند كه يك فرد مي‌تواند آنها را تجربه كند. انسان‌هاي باستان براي كنترل گاز معده كمي نعناع را مي‌جويدند. باور بر اين است كه نعناع سبب بهبود جريان صفرا، درون معده مي‌شود كه به هضم غذا خيلي كمك مي‌كند. به همين دليل، مصرف چاي نعناع يك داروي خانگي براي درمان نفخ شكم و درد ناشي از گاز معده و نفخ است. برگ‌هاي نعناع فلفلي (منتا پيپريتا) مي‌توانند به‌صورت نعناع خشك يا تازه در تهيه‌ي چاي به‌كار روند. برگ نعنا درمان مناسبي براي رفع سردرد، تب، حالت تهوع، اختلالات گوارشي و … محسوب مي شود. شربت نعنا نيز سيستم گوارشي را تسكين مي دهد و در رفع گاز معده كمك مي كند.

۳. نعناع سبب افزايش هشياري ذهني و حافظه مي‌شود

مطالعه‌اي كه اخيراً انجام شده نشان مي‌دهد افرادي كه آدامس نعناعي مي‌جوند، از هشياري و حافظه‌ي بيشتري نسبت به بقيه برخوردارند.

۴. نعناع سبب كاهش آلرژي‌هاي فصلي مي‌شود

نعناع نوعي آنتي‌اكسيدان به نام اسيد رزمارينيك دارد. اين آنتي‌اكسيدان در انواع گياهان وجود دارد اما هيچ‌‌يك به اندازه‌ي نعناع داراي اين ماده‌ي ارزشمند نيستند. تحقيقات زيادي روي اثر اين ماده بر آلرژي‌هاي فصلي انجام شده است و به‌خاطر خواص ضدالتهابي‌اش، يكي از مؤثرترين روش‌هاي درماني علائم آلرژي است. دمنوش نعنا مي تواند در تنفس بهتر به فرد كمك كرده راه تنفسي را باز كرده و حتي مي تواند به صورت يك عامل ضد ميكروبي در دهان عمل كند.

۵. نعناع و خواص ضددرد آن

دفعه‌ي بعد كه سردرد داشتيد، به‌جاي رفتن به داروخانه، كمي نعناع مصرف كنيد. بنا به نتايج تحقيقات دانشگاه نيو‌كاسل، جويدن نعناع به اندازه‌ي مسكن‌هاي موجود در بازار مؤثر است. دانشمندان تركيبات ضددرد نعناي برزيلي را امتحان كردند و دريافتند كه اثر آن به اندازه‌ي آسپرين‌هاي مصنوعي است. روغن نعناع، علايم معده درد، گرفتگي عضلاني و سندروم روده تحريك پذير را تسكين مي دهد و در نتيجه عضلات نرم و شل مي شوند.

۶. اثر نعناع روي سرماخوردگي

سرماخوردگي سبب افزايش خلط و آبريزش بيني مي‌شود. شايد گاهي اوقات نياز داشته باشيد تا دارو مصرف كنيد اما نعناع نيز مي‌تواند همان اثر را داشته باشد. همچنين مصرف نعناع همراه با چاي، سبب رفع گلودرد مي‌شود.

۷. نعناع به درمان حالت تهوع كمك مي‌كند

اگر حالت تهوع داريد مي‌توانيد چند برگ نعناع را در كف دست خود خرد و آنها را بو كنيد. رايحه‌ي اين گياه به‌سرعت حال شما را خوب مي‌كند. چاي نعنا از تهوع صبحگاهي در دوران بارداري پيش گيري مي كند.

۸. نعناع سبب آساني فرايند شيردهي به كودك مي‌شود

محققان باور دارند كه نعناع در درمان درد ناشي از شيردهي به كودك بسيار مؤثر است. تحقيق منتشر شده در مجله‌ي (Breastfeeding) نشان مي‌دهد كه آب نعناع جلوي ترك خوردن نوك پستان‌ها و درد آنها را خواهد گرفت.

۹. نعناع به درمان خارش پوست كمك مي‌كند

از نعناع مي‌توانيد براي درمان خارش پوست ناشي از گزش حشرات، حساسيت و جوش استفاده كنيد. شما مي‌توانيد به صورت موضعي، نعناع را روي پوست قرار دهيد و سبب آرامش آن شويد.

۱۰. نعناع به درمان سندرم روده‌ي تحريك‌پذير كمك مي‌كند

آمار مبتلايان به اين بيماري بسيار بالا است. در سال ۲۰۱۱ در آمريكا از هر ۵ نفر يكي به سندرم روده‌ي تحريك‌پذير مبتلا بود. اولين بار محققان استراليايي نشان دادند كه نعناع چطور به درمان اين عارضه كمك مي‌كند. آنها در تحقيقات‌شان نشان دادند كه چطور نعناع درون روده‌ي بزرگ يك كانال ضددرد ايجاد مي‌كند و درد ناشي از التهاب را در دستگاه گوارش برطرف مي‌كند. البته مهم است كه بدانيد روغن نعنا بايد مستقيما درون روده‌ي بزرگ قرار بگيرد تا اثر خود را نشان بدهد. مصرف كپسول‌هاي ژلاتيني معمول فقط سبب ايجاد بازگشت اسيد معده مي‌شود.

براي خريد بذر نعنا و ساير سبزي جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

يكي از بهترين كودهاي ارگانيك كه مي‌توان براي گياهان مورداستفاده قرار داد كود جلبك دريايي است. اما احتمالاً اين آخرين كودي است كه كشاورزان نسبت به خريد و مصرف آن اقدام مي‌كنند. كود جلبك دريايي فقط يك كود آلي نيست. در واقع اين كود از يك منبع پايدار تأمين مي‌شود و استخراج آن بدون آسيب رساندن به محيط زيست انجام مي‌پذيرد.

اكثر كودهاي مبتني بر جلبك دريايي از كلپ گرفته شده‌اند. كلپ گونه‌اي از جلبك دريايي است كه به رنگ قهوه‌اي روشن بوده و به طول بيش از ۵۰ سانتي‌متر نيز مي‌رسد. ريزمغذي‌هايي كه در كود جلبك دريايي يافت مي‌شوند شامل منيزيم، پتاسيم، روي، آهن و نيتروژن است كه همگي آن‌ها براي گياه ضروري هستند. كود جلبك دريايي داراي بيش از ۷۰ نوع مواد معدني است. در اينجا تعداد انگشت شماري از مزاياي بي‌شمار اين ماده بي‌نظير را نام مي‌بريم:

كود مايع جلبك دريايي اگر روي گياهاني كه در حال جوانه‌زني هستند استفاده شود موجب افزايش جوانه‌زني خواهد شد.

در صورتي كه ۱۵ روز قبل از برداشت استفاده شود عمر مفيد ميوه و سبزيجات را پس از برداشت افزايش مي‌دهد.

موجب افزايش طول عمر گل‌هاي شاخه بريده خواهد شد اگر يك يا دو روز قبل از بريدن آن روي گل‌ها اسپري گردد.

مي‌تواند به‌عنوان يك محلول ريشه زا مورداستفاده قرار گيرد. قلمه‌ها را مي‌توان در محلول حاوي كود قرار داد تا ريشه‌دار شوند و سپس اقدام به كاشت نمود. در مورد بذرها يا نشاءها، مي‌توان محلول حاوي اين كود را روي آن‌ها اسپري نمود.

استفاده اين كود بر روي گياهان علوفه‌اي ميزان جذب عناصر غذايي توسط گياه، درصد پروتئين گياه و در مجموع كيفيت محصول را افزايش مي‌دهد.

عصاره جلبك دريايي همچنين باعث افزايش عملكرد محصول، مقاومت گياه در برابر سرمازدگي و بيماري، افزايش جذب مواد معدني از خاك، مقاومت در برابر انواع استرس و كاهش خسارات انباري ميوه مي‌شود.

خصوصاً كودهاي حاوي جلبك دريايي در كشاورزي ارگانيك بسيار مفيد واقع خواهند شد زيرا تقريباً داراي همه عناصر ريزمغذي به فرم كاملاً قابل‌جذب هستند. همچنين جلبك‌ها حاوي مقادير قابل‌توجهي كربوهيدرات هستند.

كود جلبك دريايي (خصوصاً آلژينات موجود در آن) به‌عنوان يك بهبوددهنده خاك عمل مي‌كند. آلژينات ها با فلزات موجود در خاك واكنش داده ايجاد پليمرهاي بلند و كراسلينك (پيوندي كه يك زنجيره پلي مري را به زنجيره ديگر متصل مي‌كند) مي‌كنند. اين پليمرها علاوه بر بهبود خواص فيزيكي خاك موجب افزايش ظرفيت نگهداري رطوبت توسط خاك مي‌گردند.

تحقيقات انجام شده در رابطه با اثرات مفيد جلبك دريايي

مطالعات متعددي در دانشگاه‌هاي بزرگ سراسر جهان، يافته‌هاي مختلفي در مورد اثرات مثبت جلبك دريايي به‌عنوان يك كود را به همراه داشته است كه شامل موارد زير است:

بذرهايي در محلول حاوي جلبك دريايي خيسانده مي‌شوند در مدت زمان كمتري شروع به جوانه‌زني مي‌كنند، توده ريشه‌اي بزرگ‌تري دارند و علاوه بر توليد گياهچه هاي قوي ميزان بيشتري از آن‌ها به رشد خود ادامه خواهند داد. همچنين خيساندن ريشه‌ها در اين محلول از ايجاد شوك حاصل از انتقال نشاء جلوگيري كرده و سرعت رشد ريشه را افزايش مي‌دهد.

گياهاني كه با كود جلبك دريايي تغذيه شده‌اند عملكرد بهتري داشته‌اند براي مثال هر يك گياه شمعداني تعداد گل بيشتري توليد كرد، دانه‌هاي انگور شيرين‌تر، گل ميمون رشد بيشتري پيدا كرد و عملكرد خيار به ميزان ۴۰% افزايش يافت (ميوه‌ها كمتر دچار پوسيدگي و نرم شدگي شدند).

بهبود عملكرد پس از كاربرد جلبك دريايي در كشت سيب زميني، توت فرنگي، فلفل، ذرت شيرين، گوجه فرنگي، توت فرنگي، باميه و پرتقال به دست آمد.

مهم‌ترين هورمون‌هاي گياهي در جلبك دريايي

اكسين: انواع مختلفي از اكسين ها وجود دارند كه هر كدام نقش خاص خود را دارند. يكي از مهم‌ترين عملكردهاي آن‌ها ايجاد توازن در سرعت رشد است. اكسين ها هم اثر تحريك‌كنندگي رشد و هم تأخير در رشد را دارا مي‌باشند. همچنين موجب تحريك رشد ريشه و جلوگيري از تشكيل جوانه يا باز شدن جوانه در زمان نامناسب مي‌شوند. كود تقويتي جلبك دريايي مي‌تواند نقش مهمي در توليد اكسين ها توسط خود گياه داشته باشد. زيرا آنزيم‌هاي تشكيل شده به كمك ريزمغذي‌هاي موجود در جلبك دريايي نقش مهمي در تشكيل اكسين ها خواهند داشت.

سيتوكينين ها: سيتوكينين ها گروه ديگري از هورمون‌هاي مهم گياهي مي‌باشند. آن‌ها فرآيندهاي رشد اوليه را تحريك و فعال مي‌كنند. سيتوكينين موجود در عصاره جلبك دريايي سبب تحريك رشد با قدرت بيشتري مي‌شود زيرا آن‌ها انتقال ريزمغذي‌ها را به برگ انجام مي‌دهند. همچنين آن‌ها از يخ‌زدگي حاشيه‌اي (تا ۳ درجه سلسيوس) گياه را محافظت مي‌كنند. علاوه بر اين سيتوكينين ها پروسه پيري در گياه را به تعويق مي اندازند.

بتائين ها: بتائين ها نقش ضروري در پديده اسمز در گياه بازي مي‌كنند. با كمك در افزايش جذب آب در گياه در شرايط خشكي بسيار مفيد واقع مي‌شوند.

محلول‌پاشي كود جلبك دريايي

بدون شك محلول‌پاشي كود محرك رشد جلبك دريايي بهترين و مؤثرترين روش كاربرد آن است. محلول‌پاشي عصاره كلپ به ميزان ۸ الي ۲۰ برابر مؤثرتر از كاربرد خاكي آن است. كود را به‌صورت ذرات ريز مه محلول‌پاشي كنيد تا وقتي‌كه از سطح برگ گياه به‌صورت قطره بريزد. گياه به‌سرعت كود را جذب خواهد كرد و از روز دوم از اثرات مفيد آن بهره خواهد برد.

براي خريد انواع كود و ساير محصولات كشاورزي به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

فيساليس يا عروسك پشت پرده كه ميوه رسيده آن جنبه خوراكي، دارويي و صنعتي دارد. گياه فيساليس كه داراي انواع يك‌ساله و چندساله نيز است. از ارتفاعي حدود ۱۰۰ سانتيمتر برخوردار است. فيساليس گياه بومي كشور مكزيك بوده و از آنجا به سراسر اروپا انتشار يافته است. ميزان توليد آن در سال ۲۰۰۱ ميلادي حدود ۶۰۰ تن گزارش شده كه ۸۰ درصد آن به ايالات متحده صادر شده است. اين سبزي ميوه‌اي جزو پنج سبزي برتر مكزيك محسوب شده و به‌طور متوسط هر مكزيكي در سال، ۵/۳ كيلوگرم از آن را مصرف مي‌كند. ميوه فيساليس كه به گيلاس زميني نيز شهرت دارد، داراي بافتي همچون گوجه فرنگي و طعمي همچون آناناس و توت فرنگي مي‌باشد و از اين جهت ميوه‌اي منحصربه‌فرد محسوب مي‌شود. در كشورهايي مانند تركيه فيساليس از جايگاه ويژه‌اي در زمينه صادرات برخوردار است. اين گياه در ايران به عروسك پشت پرده نيز معروف است و در كشورهاي همسايه به نام‌هاي گيلاس زميني و فانوس چيني نيز شناخته مي‌شود.

برگ‌هاي فيساليس به‌صورت متناوب و قلبي تا بيضوي شكل و كرك دار است و حاشيه برگ‌ها به‌صورت ساده مي‌باشد. طول دم برگ بين ۴ -۵ سانتي‌متر و پهنك برگ به ابعاد ۶ در ۵/۳ سانتي‌متر است. گل‌هاي عروسك پشت پرده، در زاويه بين برگ‌ها و شاخه اصلي توليد مي‌شوند و به رنگ‌هاي سفيد، آبي، زرد و ارغواني ديده مي‌شوند گل‌آذين منفرد و هرمافروديت، داراي گل‌هاي متقارن با تخمدان تحتاني مي‌باشد كه از ۵ كاسبرگ پيوسته و ۵ گلبرگ به رنگ زرد كمرنگ با لكه‌هاي سياه و كرك دار، ۵ پرچم و يك مادگي تشكيل گرديده است. تخمدان گل‌هاي فيساليس، دوبرچه­اي پيوسته بوده و تخمك‌هاي زيادي در هر برچه به رنگ سبز روشن و بدون كرك در آن ديده مي‌شود. لازم به ذكر است كه فيساليس تقريباً در سرتاسر سال گلدهي و باردهي دارد. ريشه گياه عروسك پشت پرده، افشان و سطحي هست. البته در برخي از گونه‌ها اندامي شبيه ريزوم نيز ديده مي‌شود. ساقه فيساليس راست، چهارگوش و توخالي و بدون دم برگ است. ميوه عروسك پشت پرده از نوع سته بوده و در پوششي از كاسبرگ محصور شده است. اين ميوه داراي رنگ‌هاي فيساليس زرد، فيساليس نارنجي، فيساليس بنفش، فيساليس سبز و فيساليس قرمز است و مقدار زيادي دانه به رنگ قهوه‌اي مايل به زرد دارد. لازم به ذكر است طول ميوه تقريباً ۳ سانتيمتر و قطر آن، به ۵/۲ سانتي‌متر مي‌رسد.

از شاخص‌هاي رسيدگي ميوه فيساليس مي‌توان به تغيير رنگ زمينه از سبز به نارنجي يا زرد طلايي اشاره كرد. چنانچه با فشارسنج، رسيدگي ميوه كنترل گردد، بايستي تحمل نيروي معادل ۵/۴ نيوتن را داشته باشد. تجمع مواد جامد محلول و تغيير نوع مواد پكتيني از ديگر شاخص‌هاي رسيدگي عروسك پشت پرده است. به‌طوري كه قند كل ميوه در زمان برداشت بالاي ۶% و مواد جامد محلول ۱۶ – ۸% و اسيديته ميوه نيز ۹۲ -۷۳% و pH آن بين ۴/۳ – ۷/۴ باشد. محتويات ميوه فيساليس در ۱۰۰ گرم ميوه عبارت است از: ۸۵ گرم آب، ۸۵ كيلوكالري انرژي، ۷/۰ گرم چربي، ۱ ميلي‌گرم آهن، ۹/۱ گرم پروتئين، ۲% چربي، ۳ ميلي‌گرم بتاكاروتن، ۸ گرم مواد قندي، ۹ ميلي‌گرم كلسيم، ۴۰ ميلي‌گرم فسفر، ۸/۲ ميلي‌گرم نياسين، ۱۱/۰ گرم تيامين، ۱۱ ميلي‌گرم ويتامين ث، ۴/ ۰ ميلي‌گرم ريبوفلاوين و ۷۲۰ واحد ويتامين آ است.

علاوه بر تازه خوري در اغلب كشورهاي اروپايي از محصول فيساليس به‌صورت فرآوري شده در شكل‌هاي كشمش، ميوه خشك، ژله، تهيه سس سالسا، مربا، كمپوت، مارمالاد و بستني كوكتل ميوه استفاده مي‌شود. از روغن و چربي اين ميوه براي استفاده در صنايع آرايشي و بهداشتي و توليد لوسيون­هاي بهداشتي استفاده مي‌گردد. اگرچه روغن موجود در تركيبات استروئيدي آن، ظرفيت تركيب آن را با روغن‌هاي ديگر مانند روغن خرما و نارگيل جهت مصرف خوراكي بالا برده است.

كاشت

فيساليس گياهي است كم‌توقع و مناسب براي اقليم‌هاي نيمه گرمسيري. اگرچه ارقامي از اين گياه در كوهستان‌ها و مناطق سردسيري رشد مي‌كنند اما براي توليد تجاري و اقتصادي، كشت و پرورش آن در فضاهاي بسته اعم از زيرپوشش پلاستيك يا سايه‌بان صورت مي‌گيرد. با اينكه فيساليس جزو گياهان بي‌تفاوت به طول روز بوده اما نياز به حداقل ۹-۸ ساعت نور آفتاب دارد. چنانچه اين گياه در شرايط نور زياد قرار گيرد بايستي از سايه‌بان‌هاي ۳۰% براي كنترل نور استفاده نمود. از نظر دما، صفر فيزيولوژيك اين گياه، ۳/۶ درجه سانتي‌گراد است. اولين جوانه‌هاي گل در ۵/۵ درجه ظاهر مي‌شوند و ميوه دهي در ۵/۱۰ درجه اتفاق مي‌افتد. دماي مناسب جوانه‌زني دانه فيساليس، ۲۱ درجه سانتي‌گراد (ظرف ۱۰ ساعت) و يا ۳۲ درجه (ظرف ۱۴ ساعت) است. اگر دماي خاك براي جوانه‌زني، ۲۵ درجه سانتي‌گراد باشد، مناسب‌ترين دما تلقي مي‌گردد. بافت خاك مناسب براي كاشت فيساليس، خاك سبك لومي شني با pH بين ۸ – ۵/۴ است. همچون ساير گياهان اين خانواده نسبت به EC بالاتر از ۴ نيز متحمل است. تغذيه گياهي جهت افزايش توليد بسيار ضروري است اما نسبت به خاك‌هاي فقير نيز متحمل مي‌باشد. نياز اين گياه به آبياري، در طول فصل رشد بالاست اما در زمان رسيدن محصول، نياز آبي آن كاهش مي‌يابد. در هر صورت براي ۱۰۰۰ مترمربع گلخانه فيساليس، ۵/۱ مترمكعب در روز آب نياز است. در هر دوره كشت براي آبياري فيساليس براي هر ۱۰۰۰ مترمربع، به‌طور متوسط ۸ – ۷ مترمكعب آب نياز است. اين گياه در زمان توليد ميوه نياز آبي كمتري داشته و در پايان دوره توليد از آبياري بي‌نياز مي‌گردد.

ازدياد اين گياه عمدتاً از طريق دانه مي‌باشد اما از قلمه‌هاي يك‌ساله چوبي نرم نيز تحت تأثير هورمون ريشه‌زايي اكسين مي‌توان استفاده نمود كه با موفقيت حدود ۳۸ درصدي همراه بوده است. همچنين از طريق خوابانيدن هوايي و تقسيم بوته نيز مي‌توان آن را تكثير كرد. شيوه كاشت فيساليس همچون ساير گياهان اين خانواده به‌صورت انتقال نشا است. از زمان كاشت تا نمو اولين ميوه حدود ۹۰ روز طول مي‌كشد. بهترين زمان كاشت در اواخر تابستان تا اوايل پائيز مي‌باشد. در برخي از مناطق اين محصول تا ۴ بار در سال كشت مي‌شود. جوانه گل پس از ۴۰ روز ظاهر مي‌شود و اولين ميوه پس از ۸۰ روز ظاهر مي‌گردد. در مناطق عاري از يخ‌زدگي، گلدهي ۳-۲ بار در طول سال اتفاق مي‌افتد.

تراكم كاشت فيساليس در شرايط فضاي باز و شرايط گلخانه متفاوت است. به‌طوري كه در شرايط گلخانه‌اي، تعداد بوته براي ۱۰۰۰ متر گلخانه بين ۱۰۰۰ – ۲۰۰۰ بوته است؛ اما در شرايط فضاي باز تا ۲۵۰۰۰ بوته در هكتار نيز گزارش شده است. تاريخ كاشت در شرايط گلخانه در استان تهران، شهريور تا مهر مي‌باشد. در گلخانه فاصله كاشت بين دو بوته ۵۰ سانتيمتر و فاصله رديف‌ها ۱۲۰ سانتي‌متر است. استفاده از قيم نخي همچون گوجه فرنگي گلخانه‌اي براي هدايت ساقه‌هاي فيساليس ضروري است و بوته‌ها پس از رسيدن به انتهاي نخ يا قطع مي‌گردند و يا آويزان مي‌شوند. در شرايط فضاي باز بوته را با هرس تا ارتفاع ۳۰ سانتي‌متري نگه مي‌دارند.

دوره رشد گياه از زمان كاشت دانه تا توليد ميوه، در شرايط فضاي باز، ۹۰ روز مي‌باشد كه ۷۰ روز آن مربوط به دوره رشد ميوه است اما در شرايط گلخانه‌اي دوره رويش از دانه تا پايان توليد، ۹ ماه است كه ۶-۵ ماه آن مربوط به دوره باردهي است. اگرچه برخي ارقام مقاوم به سرما تا ۱۰ درجه زير صفر را نيز تحمل مي‌كنند اما بهتر است براي جلوگيري از سرمازدگي در اواخر پائيز، سطح خاك و ريشه‌ها را مالچ پاشي كرد.

اين گياه نسبت به گياهان هم‌خانواده خود كم‌توقع‌تر است به‌طوري كه ميزان كود نيتروژن مصرفي براي يك هكتار ۲۴۰ – ۱۲۰ كيلوگرم و ميزان فسفر مصرفي براي يك هكتار ۱۵۰ -۶۰ كيلوگرم مي‌باشد. همچنين در خاك‌هاي لومي شني براي افزايش عملكرد، مصرف ۱۸۰ – ۹۰ كيلوگرم كود كامل در هكتار و محلول‌پاشي پتاسيم كلرايد ۱% قبل و بعد از شكوفه دهي توصيه مي‌شود. ارقام فيساليس خود ناسازگار بوده و براي تشكيل ميوه نيازمند ارقام گرده­زا و خودبارور است. همچنين استفاده از زنبورهاي گرده‌افشان در گلخانه توصيه مي‌شود.

فيساليس به‌طور اختصاصي فاقد بيماري يا آفت مي‌باشد اما مهم‌ترين آفات آن همان آفات و بيماري‌هاي مشترك گوجه و فلفل مانند شته، مگس سفيد مينوز و كنه تارعنكبوتي است. مهم‌ترين بيماري‌هاي ميوه مذكور نيز نماتد آفريقاي جنوبي است كه خسارت فراواني را وارد نموده و همچنين بيماري و آفات ديگري چون عنكبوت قرمز، خرگوش صحرايي، سوسك كك Chrysomelidae، بيماري كپك پودري و نقطه برگ باكتريايي Xanthomonas گزارش گرديده است.

برداشت محصول در شرايط گلخانه‌هاي در ايران از اواسط بهمن آغاز مي‌گردد و هر كارگر مي‌تواند در فصل برداشت، روزانه به‌طور متوسط ۱۲- ۱۰ كيلوگرم برداشت كند. رنگ ميوه در زمان رسيدن به نارنجي تا قرمز تمايل پيدا مي‌كند. ميوه را با همان پوشش در ظروف كوچك ۳۰۰ تا ۵۰۰ گرمي بسته به نياز بازار بسته‌بندي مي‌كنند. عملكرد متوسط آن در هكتار حدود ۱۵ تن گزارش شده است. فيساليس داراي پوشش سلولزي است كه به حفظ و ماندگاري آن كمك فراواني مي‌كند به‌طوري كه عمر نگهداري ميوه با كاسه گل در دماي ۳۰ درجه سانتي‌گراد به يك ماه نيز مي‌رسد. ولي ميوه خشك‌شده آن در دماي ۳۰ درجه تا ۵ ماه قابليت نگهداري دارد. براي افزايش عمر انباري اين محصول توصيه مي‌گردد كه ميوه به‌صورت نيمه رسيده برداشت گردد. نتايج به‌دست‌آمده از يك تحقيق نشان مي‌دهد كه كيفيت ظاهري و رنگ ميوه پس از ۶۴ روز انبارداري كاهش يافته و پس از ۷۴ روز انبارداري، ميوه‌ها از محل اتصال به ساقه، شروع به پوسيدگي مي‌كنند. ميوه‌ها تا ۵۶ روز نگهداري در انبار هنوز داراي كيفيت مناسبي است. پس از روز ۶۴، سطوحي از پوسيدگي قهوه‌اي رنگ روي آن‌ها ديده مي‌شود و از روز هفتاد و چهارم به بعد رشد ميسيليوم قابل‌مشاهده است؛ بنابراين بهترين دماي انباري اين محصول، دماي ۱۰ درجه سانتي‌گراد است كه قادر است محصول را تا بيش از ۶۰ روز نگهداري نمايد.

خواص

ميوه فيساليس داراي بافتي همچون گوجه فرنگي و تركيبي از طعم ميوه‌هاي توت فرنگي، گيلاس، كيوي و آناناس است. اين ميوه از رده گياهان تك‌لپه‌اي و از رسته بادمجان سانان است كه به دليل قرار گرفتن در لفاف كاغذي شكل فاقد هرگونه آلودگي و عوامل بيماري‌زا است و بدون نگهداري در يخچال بيش از ۱۰ روز ماندگاري دارد و در صورت نگهداري در يخچال حدود ۲ ماه مدت زمان ماندگاري اين ميوه نيز افزايش مي‌يابد. از نظر خواص فيساليس، اين ميوه سرشار از ويتامين‌هاي A، E، C، P و F و مواد معدني آهن، فسفر، پتاسيم و منيزيم و سرشار از آنتي‌اكسيدان و ضدسرطان است. فيساليس منبع غني و طبيعي از آنتي‌اكسيدان‌ها بوده و ويتامين‌هاي A، E، C، P و F را در خود دارد. اين ميوه بدن انسان را در مقابل خنثي‌سازي راديكال‌هاي آزاد كه موجب بروز بيماري‌هايي چون سرطان، سكته قلبي، پروستات، آسم و آلرژي مي‌شود، حفاظت مي‌كند. فيساليس غني از مواد معدني مانند آهن، پتاسيم، فسفر و منيزيم است.

علاوه بر خواص دارويي فراوان اين ميوه، از برگ و ساقه‌هاي آن نيز به‌صورت دم‌نوش استفاده مي‌كنند. دم‌كرده آن براي درمان آسم مؤثر است. اين ميوه براي بيماري‌هاي پوستي خاصيت ضدالتهابي و ضدعفوني‌كننده دارد. برگ‌هاي آن براي درمان مالاريا، هپاتيت، روماتيسم و ناراحتي كبدي مورداستفاده قرار مي‌گيرد. از جمله خواص اين ميوه تقويت‌كننده سيستم دفاعي بدن است. خاصيت ضدسرطاني، ضدباكتري و ضدويروسي دارد. از ديگر مزاياي اين ميوه تأثير بسزايي است كه در شادابي و طراوت پوست و تقويت قواي جنسي دارد. ويتامين P موجود در آن به بدن در جذب ويتامين C كمك مي‌كند و سيستم ايمني بدن را تقويت مي‌كند. ويتامين‌هاي B كمپلكس در اين ميوه مانند تيامين براي سوخت‌وساز سالم بدن، پوست، چشم و مغز لازم است. پكتين نوعي فيبر موجود در اين ميوه است كه كاهش‌دهنده كلسترول است. فيساليس غني از مواد معدني مانند آهن، پتاسيم، فسفر و منيزيم است. از ميوه فيساليس در تهيه كرم‌هاي آرايشي نيز استفاده مي‌شود همچنين مصرف اين ميوه تأثير بسزايي در شادابي و طراوت پوست دارد. فيساليس زرد حاوي مقادير بالاي آنتي‌اكسيدان‌ها و خواص ضدالتهابي هستند.

مهم‌ترين خواص دارويي و درماني ميوه فيساليس عبارت‌اند از:

سرطان: فيساليس زرد حاوي مقادير بالاي آنتي‌اكسيدان‌ها و خواص ضدالتهابي هستند كه راديكال‌هاي آزاد بدن را كاهش داده و با افزايش آپوپتوز و مرگ سلول‌هاي سرطاني، خطر ابتلا به انواع سرطان را از بين مي‌برند.

ضدالتهاب طبيعي: مقادير بالاي آنتي‌اكسيدان‌هاي موجود در گلدن بري به‌عنوان ضدالتهاب طبيعي عمل كرده و خطر ابتلا به انواع بيماري‌هاي التهابي مانند آرتروز، نقرس، درد مزمن و حتي هموروئيد يا بواسير را كاهش مي‌دهد.

افزايش انرژي: ميوه فيساليس حاوي دوزهاي خوبي از ويتامين B است. مواد غذايي كه براي توليد انرژي در بدن ضروري مي‌باشند. مصرف كافي ويتامين B به حفظ انرژي شما كمك كرده و مانع از خستگي مي‌گردد. ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس داراي ۱۱/۰ ميلي‌گرم تيامين، ۰۴/۰ ميلي‌گرم ريبوفلاوين و ۸/۲ ميلي‌گرم نياسين است. همه اين ويتامين‌ها نقش مهمي را در توليد انرژي از كربوهيدرات‌ها و چربي‌هاي رژيم غذايي ايفاء مي‌كنند.

لاغري و كاهش وزن: فيساليس يك ميوه كم‌كالري است و به دليل مقادير بالاي مواد مغذي كه دارد به لاغري و كاهش وزن افراد كمك مي‌كند. چون ۱۰۰ گرم از اين ميوه تنها ۵۳ كالري دارد. محتواي كل چربي (۷۰/ گرم) در اين ميوه نيز ناچيز است و علاوه بر اين داراي كلسترول كمي است. ميوه فيساليس داراي كالري بسيار كمي بوده و ازاين‌رو افزايش مصرف آن مطمئناً نمي‌تواند منجر به افزايش وزن گردد.

فشارخون: تركيبات ضدالتهابي موجود در فيساليس به كاهش التهاب شريان‌ها و عروق خوني كمك كرده و خطر ابتلا به فشارخون بالا و بيماري‌هاي قلبي را از بين مي‌برد.

كلسترول خون و قلب: اسيدهاي چرب ضروري موجود در فيساليس به كاهش كلسترول خون كمك كرده و خطر ابتلا به بيماري‌هاي قلبي و عروقي را كاهش مي‌دهند.

ديابت و قند خون: برخي از تركيبات موجود در فيساليس مي‌توانند تجزيه و مصرف قندهاي ساده از كربوهيدرات‌ها را كاهش داده و نوسانات شديد قند خون را يكي از علل اصلي ابتلا به ديابت نوع ۲ مي‌باشند را بهبود مي‌بخشند.

منبع خوبي از پروتئين‌ها: بعضي افراد تصور مي‌كنند كه گوشت تنها منبع خوب پروتئين است، اما اين تصور اشتباه است. ميوه فيساليس خام و خشك نيز مي‌تواند حاوي مقادير قابل‌توجهي از پروتئين‌ها باشد. اين ميوه داراي ۱۸ نوع مختلف آمينواسيدها از جمله تمام ۸ آمينواسيد ضروري مي‌باشد. آمينواسيدها تركيبات آلي هستند كه به‌عنوان بلوك‌هاي ساختاري پروتئين‌ها عمل مي‌كنند. ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس خشك شده حاوي ۱۶ درصد مقدار مصروف روزانه توصيه‌شده از پروتئين است؛ بنابراين گياه‌خواراني كه به دنبال يافتن منابع غيرگوشتي به‌منظور افزايش جذب پروتئين هستند مي‌توانند از اين ميوه در رژيم غذايي خود استفاده كنند.

كبد: برخي تحقيقات نشان مي‌دهند كه فيساليس با سم‌زدايي و پاك‌سازي بدن به سلامت كبد كمك كرده و خطر تخريب آن را كاهش مي‌دهد.

بهبود سلامت چشم: ميوه فيساليس يك ميوه دوستدار چشم در نظر گرفته مي‌شود، چون اين ميوه داراي ويتامين A بالايي است. تنها ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس را به رژيم غذايي خود اضافه كنيد. بنابراين مصرف منظم اين ميوه قطعاً مي‌تواند به حفاظت از بينايي چشم شما در برابر مشكلات مرتبط با پيري مانند تخريب ماكولا كمك كند. علاوه بر اين، ويتامين A فعاليت آنتي‌اكسيداني قوي را نشان داد كه به اين معني است كه مصرف اين ميوه مي‌تواند نقش حياتي را در كاهش آسيب راديكال‌هاي آزاد ايفا كند. كاربرد خارجي آب اين ميوه براي درمان مشكلات چشمي مانند ناخنك استفاده مي‌شود.

كليه: گلدن بري يك ديورتيك طبيعي در طب سنتي است كه با افزايش ادرار به دفع سموم سيستم لنفاوي از طريق كليه‌ها و بهبود سلامت آن‌ها كمك مي‌كند.

تقويت سيستم ايمني بدن: تنها با مصرف ۱۰۰ گرم ميوه فيساليس ۱۸ درصد ويتامين C مجاز توصيه شده تأمين مي‌شود. مطمئن باشيد كه مصرف روزانه اين ميوه كمك فوق‌العاده‌اي به تقويت سيستم ايمني بدن شما مي‌كند. ويتامين C توسط افزايش سنتز سلول‌هاي مبارزه كننده با عفونت باعث افزايش تقويت سيستم ايمني بدن مي‌گردد. اين ميوه منبع خوبي از پلي ساكاريدها بوده كه به افزايش ايمني كمك مي‌كنند.

عوارض فيساليس

مسموميت: از خوردن فيساليس سبز و نارس خودداري كنيد چون ممكن است سمي باشد و باعث مسموميت شود. همچنين توصيه شده كه از مصرف فيساليس وحشي جدا خودداري كنيد.

آلرژي و حساسيت: اگر به انواع توت‌ها آلرژي و حساسيت داريد ممكن است فيساليس هم باعث آلرژي و حساسيت در شما شود.

نحوه مصرف

همان‌طور كه قبلاً ذكر شد ميوه فيساليس توسط يك پوسته كاغذي غيرمعمول احاطه شده است. بنابراين هنگام مصرف فيساليس، در مرحله اول شما نياز به جدا كردن پوست از ميوه داريد. اين كار به اين دليل است كه پوسته غيرخوراكي است. ازاين‌رو حذف آن از ميوه ضروري مي‌باشد. بعد از برداشتن پوسته ميوه را با آب بشوييد و سپس آن را يا به‌صورت خام مصرف كنيد و يا مي‌توانيد به‌صورت پخته شده به انواعي از غذاهاي اضافه كنيد. ميوه فيساليس برش داده شده مي‌توانند به هر نوع سالادي اضافه شوند. اين ميوه طعم ترش و شيريني را به غذاها مي‌دهد. در مقايسه با فيساليس خام نوع خشك اين ميوه حاوي مواد تغذيه‌اي متمركزتري مي‌باشد؛ بنابراين مصرف منظم فيساليس خشك قطعاً مي‌تواند مصرف مواد تغذيه‌اي شما را به حداكثر برساند. بافت اين ميوه خشك شده نرم و چروكيده و شبيه يك كشمش مي‌باشد. ازآنجا كه اين ميوه باعث افزايش بالقوه انرژي مي‌گردد، آن‌ها اغلب به شكلات‌هاي انرژي‌زا اضافه مي‌شوند.

براي خريد بذر فيساليس و ساير صيفي جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

فلفل گياهي است يك‌ساله كه درجه حرارت پايين باعث كم شدن دوره رشدش مي‌شود. در بعضي از مناطق كه آب‌وهوا مساعد باشد، ممكن است ساقه خشبي شود و بيش از يك سال عمر كند و به‌صورت گياه دوساله درآيد. وقتي‌كه ساقه اصلي آن ۱۰ تا ۱۲ برگ توليد ميوه مي‌كند. سپس شاخه‌هاي جانبي آن به وجود مي‌آيند كه در انتهاي آن‌ها گل‌ها ظاهر مي‌شوند. در بعضي از ارقام آن بوته عرضي رشد كرده، روي زمين پهن مي‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بيضي شكل و متناوب روي ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهاي ريشه قطع نشود، ممكن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتي‌متري در داخل خاك رشد كند. هر گل فلفل داراي گلبرگ پيوسته است كه به رنگ سفيد يا ارغواني ديده مي‌شود. گاهي رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبي ديده مي‌شود و حشرات در گرده‌افشاني آن نقش مهمي ايفا مي‌‌كنند. ميوه آن به‌صورت سته است كه داراي تعداد زيادي بذر است و داخل آن از چند حفره يا قسمت تشكيل شده است كه ممكن است بين ۲ تا ۴ و گاهي تا ۵ قسمت متغير باشد. گاهي روي يك بوته تمام انواع ميوه با حفره‌هاي مختلف ديده مي‌شود.

شكل ميوه بسيار متغير است. آن‌ها به‌صورت كشيده، نوك‌تيز، گرد و كروي، مخروطي و يا استوانه‌اي مشاهده مي‌گردند. رنگ ميوه نارس سبز است ولي وقتي‌كه رسيد به رنگ‌هاي زرد، قرمز و يا قهوه‌اي ظاهر مي‌شود. فلفل از جمله سبزي‌هاي بسيار خوش‌طعم است كه تقريباً در همه غذاها و خوراك‌ها از آن استفاده مي‌كنيم. فلفل در انواع مختلف شيرين، تند، چيلي، سفيد، زرد، نارنجي، قرمز، سبز، بنفش و حتي قهوه‌اي موجود است. فلفل‌ها اندازه‌هاي بزرگ يا كوچك دارند. كشيده و قلمي يا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌اي و ساده دارند. به‌طوركلي، خانواده فلفل‌ها بسيار وسيع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بي‌شماري در سراسر دنيا دارند؛ اما به‌طوركلي فلفل را به دو دسته فلفل تند يا فلفل شيرين تقسيم‌بندي مي‌كنند. بهترين نمونه فلفل شيرين، فلفل دلمه‌اي است. البته فلفل‌هاي ديگري نيز هستند كه شيرين هستند؛ اما فلفل دلمه‌اي هميشه و در هر شرايطي شيرين است. دليل تند بودن فلفل‌هاي چيلي نيز كپساي سين (نوعي الكالوئيد) است كه در آن‌ها وجود دارد. ميزان تندي فلفل‌ها نيز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌هاي قرمز بسيار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فرم فلفل شيرين سبز كشيده و رنگ آن سبز روشن و طعمش شيرين بوده و مناسب تازه خوري است. اين فلفل به رنگ سبز بوده ولي اگر بيش‌ازاندازه بر روي بوته بماند به رنگ قرمز درمي‌آيد و ممكن است مزه آن تند شود. آبياري به‌اندازه در حفظ طعم شيرين آن مؤثر است. بذر فلفل سبز شيرين به مدت ۷۵ تا ۸۰ روز بعد از كاشت شروع به باردهي مي‌كند و تا قبل از شروع سرما محصول دهي را ادامه مي‌دهد. در فصل سرما نيز مي‌توانيد (اگر در گلدان كاشته‌ايد) آن را به‌جاي گرم‌تر منتقل كنيد و در تمامي سال از برداشت محصول آن لذت ببريد. بوته‌هاي اين فلفل نسبتاً پربار بوده و بهتر است آن را در آفتاب كامل يا سايه جزئي كاشت، براي كاشت گلداني بايد دقت شود در محيطي قرار بگيرد كه روزانه حداقل ۶ تا ۷ ساعت نور كافي داشته باشد. (پشت پنجره‌هاي نورگير يا بالكن محفوظ از سرما)

احتياجات آب‌وهوايي

فلفل مانند گوجه فرنگي و بادمجان يك سبزي فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. كليه احتياجات آب‌وهوايي، كودي، اعمال زراعي آن شبيه گوجه فرنگي و بادمجان است. ذكر اين نكته لازم است كه شايد فلفل خشكي را بهتر تحمل كند. مقادير نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و ميوه آن است. حرارت زياد و رطوبت كم باعث ريزش گل و ميوه مي‌گردد. در طول دوره رشد، دما نبايد از ۳۵ درجه سانتي‌گراد بيشتر شود و يا از ۱۸ درجه سانتي‌گراد پايين‌تر رود. مناسب‌ترين دما براي رشد فلفل بين ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتي‌گراد است. شايان‌ذكر است كه دما در شب در تشكيل ميوه تأثير بسزايي دارد. چنانچه دما در شب پايين‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتي‌گراد و يا بالاتر از ۲۴ سانتي‌گراد برسد، ميوه تشكيل نمي‌شود.

خاك مناسب

خاك‌هاي لوم شني كه رطوبت را تا اندازه‌اي در خود نگه مي‌دارد، براي فلفل مناسب است. فلفل نسبت به كودهاي آلي و شيميايي عكس‌العمل مثبت نشان مي‌دهد. pH بين ۵/۶ تا ۵/۷ براي رشد آن مناسب است؛ ولي در pH كمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نيز مي‌تواند به‌خوبي رشد كند و محصول بدهد. فلفل pH كمي اسيدي را بهتر از گوجه فرنگي و بادمجان تحمل مي‌كند. البته خاك‌هاي كمي اسيدي را مي‌توان با آهك اصلاح نمود.

كاشت

فلفل را مي‌توان مانند گوجه فرنگي و بادمجان مستقيماً كاشت و يا خزانه‌گيري كرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل براي تهيه نشا براي يك هكتار زمين كافي است. بوته‌ها ممكن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقي بمانند. فلفل را در جوي و پشته نشا مي‌كنند. عرض پشته‌ها كه همان فاصله دو خط كشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتي‌متر و فاصله دو بوته روي خط كشت بين ۳۰ تا ۶۰ سانتي‌متر متغير است.

براي كاشت فلفل در گلدان نيز مي‌توانيد از تركيب خاك‌برگ و كود حيواني و خاك باغچه استفاده كنيد. البته اگر مي‌خواهيد گلدان را در منزل نگه‌داريد بهتر است براي دوري از آفات و بيماري‌هاي خاك باغچه و كود حيواني از خاك‌هاي آماده همانند كمپوست استفاده كنيد. داخل گلدان گودال‌هاي كوچك ايجاد كنيد. اكنون نشاء را از جاي خود به همراه خاك اطراف ريشه برداريد و در حفره‌اي كه در گلدان ايجاد كرده‌ايد بكاريد. بهتر است مقداري از ساقه نيز درون خاك برود. حال با دست خاك اطراف نشاء را فشار دهيد. گلدان را خوب آبياري كنيد و در محيطي پرنور و گرم (دماي ۲۱ تا ۳۰ درجه) قرار دهيد و منتظر رشد آن باشيد. اگر مي‌خواهيد گلدان را در منزل نگه‌داري كنيد حتماً بايد محيطي پرنور را برايش در نظر بگيريد، پشت پنجره جنوبي با حداقل ۸ ساعت نور در روز ايده آل است. اگر اين شرايط را نمي‌توانيد فراهم كنيد بايد از نورهاي كمكي (فلورسنت) استفاده كنيد. براي اين كار بايد چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتي‌متري گياه قرار دهيد. (معمولاً براي فلفل مي‌توانيد در روز حدود ۱۵ ساعت از اين نور بهره ببريد). آبياري بايد هر چند روز يك‌بار هنگامي‌كه سطح خاك خشك شد انجام شود. آبياري بيش‌ازحد باعث ريختن گل‌ها و آسيب ديدن گياه مي‌شود. گل‌هاي فلفل به‌طور طبيعي در محيط بيرون از خانه گرده‌افشاني مي‌شوند و به محصول تبديل مي‌شوند. ولي اگر گلدان‌ها را داخل منزل و پشت پنجره يا حتي داخل بالكن نگه‌داري نموده‌ايد بايد براي گرده‌افشاني دست‌به‌كار شويد. براي گرده‌افشاني از يك قلم‌مو يا يك عدد گوش پاك‌كن مي‌توانيد كمك بگيريد. گوش پاك‌كن را به‌آرامي به گرده بساك گل نر مالش دهيد و آن را به كلاله گل ماده منتقل كنيد. بعد از گرده‌افشاني گل‌ها به‌مرور تبديل به فلفل مي‌شوند. اجازه دهيد تا فلفل به حداكثر اندازه خود برسد و سپس با قيچي يا چاقو به‌آرامي آن را از بوته جدا كنيد. فلفل سبز شيرين در ابتدا سبز بوده و اگر خيلي روي بوته بماند اكثر اوقات طعم شيريني دارد ولي ممكن است بستگي به شرايط كاشت اعم از آبياري و خشكي و رطوبت هوا طعم آن به‌تندي برود.

اهميت غذايي و دارويي

خواص فلفل خيلي زياد است. فلفل داراي انواع ويتامين‌هاي A، B۱، B۲، نياسين و C است. بخصوص فلفل از نظر ويتامين‌هاي A از اهميت خاصي برخوردار است. همچنين فلفل داراي املاح كاني فراوان است. عناصري هم چون كلسيم، فسفر، آهن، سديم و به‌خصوص پتاسيم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنين فلفل داراي پروتئين، چربي، كربوهيدرات و تركيبات فيبري است. بيش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشكيل مي‌دهد. تندي فلفل مربوط به تركيبات فنوليك به نام كاپسا ايسين مي‌باشد كه مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزي رنگ فلفل در هنگام رسيدن ميوه مربوط به تركيبات مختلف شيميايي به نام كاپ سانتين، كاپ سانوهين، كاپ سوربين، زي زانتين، كريپتوزانتين و لوتئين است كه براي خوش‌رنگ و خوش‌طعم كردن غذا به آن اضافه مي‌كنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده مي‌شود و آن در درمان روماتيسم، سوءهاضمه، ناراحتي‌هاي اعصاب و لمباگو تجويز مي‌گردد. فلفل داراي ويتامين‌هاي A، B، B6، C، پروتئين، كاليم، كلسيم، منيزيم، چربي، روغن، فيبر، بتاكاروتن، هيدروكربن، شكر، بيوفلاونيدن، كپساسين و آنتي اكسيدان است كه باعث جلوگيري از سرطان دستگاه گوارشي و پائين آوردن كلسترول خون و افزايش جريان خون مي‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتي باكتري‌ها و جلوگيري از عفونت روده‌ها مي‌گردد و در تسكين و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزايي دارد. همچنين به دستگاه گوارشي در هضم غذا كمك مي‌كند.

چگونگي برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگي دارد. ارقام فلفل شيرين را وقتي برداشت مي‌كنند كه ميوه‌هاي آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولي بايد به رشد كاملشان رسيده باشند. اين نوع فلفل را به‌عنوان سبزي مصرف مي‌‌نمايند. براي تهيه ادويه بايد ميوه كاملاً رسيده و قرمز باشد.

آفات و بيماري‌ها

از آفات مهم فلفل مي‌توان از شته‌ها، تريپس، كرم شب‌پره زمستانه، كك‌هاي گياهي و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بيماري‌هاي مهم فلفل آنتراكنوز، پژمردگي باكتريايي، لكه برگي، پوسيدگي ميوه، سفيدك حقيقي، بيماري بوته ميري فيتوفترايي فلفل و بيماري‌هاي ويروسي قابل ذكر است.

براي خريد بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

فلفل گياهي است يك‌ساله كه درجه حرارت پايين باعث كم شدن دوره رشدش مي‌شود. در بعضي از مناطق كه آب‌وهوا مساعد باشد، ممكن است ساقه خشبي شود و بيش از يك سال عمر كند و به‌صورت گياه دوساله درآيد. وقتي‌كه ساقه اصلي آن ۱۰ تا ۱۲ برگ توليد ميوه مي‌كند. سپس شاخه‌هاي جانبي آن به وجود مي‌آيند كه در انتهاي آن‌ها گل‌ها ظاهر مي‌شوند. در بعضي از ارقام آن بوته عرضي رشد كرده، روي زمين پهن مي‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بيضي شكل و متناوب روي ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهاي ريشه قطع نشود، ممكن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتي‌متري در داخل خاك رشد كند. هر گل فلفل داراي گلبرگ پيوسته است كه به رنگ سفيد يا ارغواني ديده مي‌شود. گاهي رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبي ديده مي‌شود و حشرات در گرده‌افشاني آن نقش مهمي ايفا مي‌‌كنند. ميوه آن به‌صورت سته است كه داراي تعداد زيادي بذر است و داخل آن از چند حفره يا قسمت تشكيل شده است كه ممكن است بين ۲ تا ۴ و گاهي تا ۵ قسمت متغير باشد. گاهي روي يك بوته تمام انواع ميوه با حفره‌هاي مختلف ديده مي‌شود.

شكل ميوه بسيار متغير است. آن‌ها به‌صورت كشيده، نوك‌تيز، گرد و كروي، مخروطي و يا استوانه‌اي مشاهده مي‌گردند. رنگ ميوه نارس سبز است ولي وقتي‌كه رسيد به رنگ‌هاي زرد، قرمز و يا قهوه‌اي ظاهر مي‌شود. فلفل از جمله سبزي‌هاي بسيار خوش‌طعم است كه تقريباً در همه غذاها و خوراك‌ها از آن استفاده مي‌كنيم. فلفل در انواع مختلف شيرين، تند، چيلي، سفيد، زرد، نارنجي، قرمز، سبز، بنفش و حتي قهوه‌اي موجود است. فلفل‌ها اندازه‌هاي بزرگ يا كوچك دارند. كشيده و قلمي يا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌اي و ساده دارند. به‌طوركلي، خانواده فلفل‌ها بسيار وسيع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بي‌شماري در سراسر دنيا دارند؛ اما به‌طوركلي فلفل را به دو دسته فلفل تند يا فلفل شيرين تقسيم‌بندي مي‌كنند. بهترين نمونه فلفل شيرين، فلفل دلمه است. البته فلفل‌هاي ديگري نيز هستند كه شيرين هستند؛ اما فلفل دلمه‌اي هميشه و در هر شرايطي شيرين است. دليل تند بودن فلفل‌هاي چيلي نيز كپساي سين (نوعي الكالوئيد) است كه در آن‌ها وجود دارد. ميزان تندي فلفل‌ها نيز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌هاي قرمز بسيار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل دلمه سبز آشناترين رنگ در ميان فلفل‌هاي دلمه‌اي است. طعم بسيار شيرين و بافتي بسيار ترد از ويژگي‌هاي اين فلفل است. فلفل دلمه سبز گوشتي ضخيم دارد و معمولاً چهار لوب است. ارتفاع بوته‌هاي آن حدوداً ۵۰ تا ۶۰ سانتي‌متر و به‌راحتي قابل كاشت و نگه‌داري در گلدان است. فلفل دلمه‌اي سبز بوته‌هايي پربار و نسبت به بيماري مقاومت بالايي دارد. فلفل‌ها در ابتدا به رنگ سبز بوده و بعد از ماندن بر روي بوته به رنگ قرمز در مي‌آيند.

احتياجات آب‌وهوايي

فلفل مانند گوجه فرنگي و بادمجان يك سبزي فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. كليه احتياجات آب‌وهوايي، كودي، اعمال زراعي آن شبيه گوجه فرنگي و بادمجان است. ذكر اين نكته لازم است كه شايد فلفل خشكي را بهتر تحمل كند. مقادير نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و ميوه آن است. حرارت زياد و رطوبت كم باعث ريزش گل و ميوه مي‌گردد. در طول دوره رشد، دما نبايد از ۳۵ درجه سانتي‌گراد بيشتر شود و يا از ۱۸ درجه سانتي‌گراد پايين‌تر رود. مناسب‌ترين دما براي رشد فلفل بين ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتي‌گراد است. شايان‌ذكر است كه دما در شب در تشكيل ميوه تأثير بسزايي دارد. چنانچه دما در شب پايين‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتي‌گراد و يا بالاتر از ۲۴ سانتي‌گراد برسد، ميوه تشكيل نمي‌شود.

خاك مناسب

خاك‌هاي لوم شني كه رطوبت را تا اندازه‌اي در خود نگه مي‌دارد، براي فلفل مناسب است. فلفل نسبت به كودهاي آلي و شيميايي عكس‌العمل مثبت نشان مي‌دهد. pH بين ۵/۶ تا ۵/۷ براي رشد آن مناسب است؛ ولي در pH كمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نيز مي‌تواند به‌خوبي رشد كند و محصول بدهد. فلفل pH كمي اسيدي را بهتر از گوجه فرنگي و بادمجان تحمل مي‌كند. البته خاك‌هاي كمي اسيدي را مي‌توان با آهك اصلاح نمود.

كاشت

فلفل را مي‌توان مانند گوجه فرنگي و بادمجان مستقيماً كاشت و يا خزانه‌گيري كرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل براي تهيه نشا براي يك هكتار زمين كافي است. بوته‌ها ممكن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقي بمانند. فلفل را در جوي و پشته نشا مي‌كنند. عرض پشته‌ها كه همان فاصله دو خط كشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتي‌متر و فاصله دو بوته روي خط كشت بين ۳۰ تا ۶۰ سانتي‌متر متغير است.

براي كاشت فلفل در گلدان نيز مي‌توانيد از تركيب خاك‌برگ و كود حيواني و خاك باغچه استفاده كنيد. البته اگر مي‌خواهيد گلدان را در منزل نگه‌داريد بهتر است براي دوري از آفات و بيماري‌هاي خاك باغچه و كود حيواني از خاك‌هاي آماده همانند كمپوست استفاده كنيد. داخل گلدان گودال‌هاي كوچك ايجاد كنيد. اكنون نشاء را از جاي خود به همراه خاك اطراف ريشه برداريد و در حفره‌اي كه در گلدان ايجاد كرده‌ايد بكاريد. بهتر است مقداري از ساقه نيز درون خاك برود. حال با دست خاك اطراف نشاء را فشار دهيد. گلدان را خوب آبياري كنيد و در محيطي پرنور و گرم (دماي ۲۱ تا ۳۰ درجه) قرار دهيد و منتظر رشد آن باشيد. اگر مي‌خواهيد گلدان را در منزل نگه‌داري كنيد حتماً بايد محيطي پرنور را برايش در نظر بگيريد، پشت پنجره جنوبي با حداقل ۸ ساعت نور در روز ايده آل است. اگر اين شرايط را نمي‌توانيد فراهم كنيد بايد از نورهاي كمكي (فلورسنت) استفاده كنيد. براي اين كار بايد چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتي‌متري گياه قرار دهيد. (معمولاً براي فلفل مي‌توانيد در روز حدود ۱۵ ساعت از اين نور بهره ببريد). آبياري بايد هر چند روز يك‌بار هنگامي‌كه سطح خاك خشك شد انجام شود. آبياري بيش‌ازحد باعث ريختن گل‌ها و آسيب ديدن گياه مي‌شود. گل‌هاي فلفل به‌طور طبيعي در محيط بيرون از خانه گرده‌افشاني مي‌شوند و به محصول تبديل مي‌شوند. ولي اگر گلدان‌ها را داخل منزل و پشت پنجره يا حتي داخل بالكن نگه‌داري نموده‌ايد بايد براي گرده‌افشاني دست‌به‌كار شويد. براي گرده‌افشاني از يك قلم‌مو يا يك عدد گوش پاك‌كن مي‌توانيد كمك بگيريد. گوش پاك‌كن را به‌آرامي به گرده بساك گل نر مالش دهيد و آن را به كلاله گل ماده منتقل كنيد. بعد از گرده‌افشاني گل‌ها به‌مرور تبديل به فلفل مي‌شوند. اجازه دهيد تا فلفل به حداكثر اندازه خود برسد و سپس با قيچي يا چاقو به‌آرامي آن را از بوته جدا كنيد. فلفل سبز شيرين در ابتدا سبز بوده و اگر خيلي روي بوته بماند اكثر اوقات طعم شيريني دارد ولي ممكن است بستگي به شرايط كاشت اعم از آبياري و خشكي و رطوبت هوا طعم آن به‌تندي برود.

اهميت غذايي و دارويي

خواص فلفل خيلي زياد است. فلفل داراي انواع ويتامين‌هاي A، B۱، B۲، نياسين و C است. بخصوص فلفل از نظر ويتامين‌هاي A از اهميت خاصي برخوردار است. همچنين فلفل داراي املاح كاني فراوان است. عناصري هم چون كلسيم، فسفر، آهن، سديم و به‌خصوص پتاسيم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنين فلفل داراي پروتئين، چربي، كربوهيدرات و تركيبات فيبري است. بيش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشكيل مي‌دهد. تندي فلفل مربوط به تركيبات فنوليك به نام كاپسا ايسين مي‌باشد كه مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزي رنگ فلفل در هنگام رسيدن ميوه مربوط به تركيبات مختلف شيميايي به نام كاپ سانتين، كاپ سانوهين، كاپ سوربين، زي زانتين، كريپتوزانتين و لوتئين است كه براي خوش‌رنگ و خوش‌طعم كردن غذا به آن اضافه مي‌كنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده مي‌شود و آن در درمان روماتيسم، سوءهاضمه، ناراحتي‌هاي اعصاب و لمباگو تجويز مي‌گردد. چگونگي برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگي دارد. ارقام فلفل شيرين را وقتي برداشت مي‌كنند كه ميوه‌هاي آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولي بايد به رشد كاملشان رسيده باشند. اين نوع فلفل را به‌عنوان سبزي مصرف مي‌‌نمايند. براي تهيه ادويه بايد ميوه كاملاً رسيده و قرمز باشد.

آفات و بيماري‌ها

از آفات فلفل مي‌توان از شته‌ها، تريپس، كرم شب‌پره زمستانه، كك‌هاي گياهي و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بيماري‌هاي مهم فلفل آنتراكنوز، پژمردگي باكتريايي، لكه برگي، پوسيدگي ميوه، سفيدك حقيقي، بيماري بوته ميري فيتوفترايي فلفل و بيماري‌هاي ويروسي قابل ذكر است.

فلفل داراي ويتامين‌هاي A، B، B6، C، پروتئين، كاليم، كلسيم، منيزيم، چربي، روغن، فيبر، بتاكاروتن، هيدروكربن، شكر، بيوفلاونيدن، كپساسين و آنتي اكسيدان است كه باعث جلوگيري از سرطان دستگاه گوارشي و پائين آوردن كلسترول خون و افزايش جريان خون مي‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتي باكتري‌ها و جلوگيري از عفونت روده‌ها مي‌گردد و در تسكين و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزايي دارد. همچنين به دستگاه گوارشي در هضم غذا كمك مي‌كند.

براي خريد بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

فلفل گياهي است يك‌ساله كه درجه حرارت پايين باعث كم شدن دوره رشدش مي‌شود. در بعضي از مناطق كه آب‌وهوا مساعد باشد، ممكن است ساقه خشبي شود و بيش از يك سال عمر كند و به‌صورت گياه دوساله درآيد. وقتي‌كه ساقه اصلي آن ۱۰ تا ۱۲ برگ توليد ميوه مي‌كند. سپس شاخه‌هاي جانبي آن به وجود مي‌آيند كه در انتهاي آن‌ها گل‌ها ظاهر مي‌شوند. در بعضي از ارقام آن بوته عرضي رشد كرده، روي زمين پهن مي‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بيضي شكل و متناوب روي ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهاي ريشه قطع نشود، ممكن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتي‌متري در داخل خاك رشد كند. هر گل فلفل داراي گلبرگ پيوسته است كه به رنگ سفيد يا ارغواني ديده مي‌شود. گاهي رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبي ديده مي‌شود و حشرات در گرده‌افشاني آن نقش مهمي ايفا مي‌‌كنند. ميوه آن به‌صورت سته است كه داراي تعداد زيادي بذر است و داخل آن از چند حفره يا قسمت تشكيل شده است كه ممكن است بين ۲ تا ۴ و گاهي تا ۵ قسمت متغير باشد. گاهي روي يك بوته تمام انواع ميوه با حفره‌هاي مختلف ديده مي‌شود.

شكل ميوه بسيار متغير است. آن‌ها به‌صورت كشيده، نوك‌تيز، گرد و كروي، مخروطي و يا استوانه‌اي مشاهده مي‌گردند. رنگ ميوه نارس سبز است ولي وقتي‌كه رسيد به رنگ‌هاي زرد، قرمز و يا قهوه‌اي ظاهر مي‌شود. فلفل از جمله سبزي‌هاي بسيار خوش‌طعم است كه تقريباً در همه غذاها و خوراك‌ها از آن استفاده مي‌كنيم. فلفل در انواع مختلف شيرين، تند، چيلي، سفيد، زرد، نارنجي، قرمز، سبز، بنفش و حتي قهوه‌اي موجود است. فلفل‌ها اندازه‌هاي بزرگ يا كوچك دارند. كشيده و قلمي يا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌اي و ساده دارند. به‌طوركلي، خانواده فلفل‌ها بسيار وسيع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بي‌شماري در سراسر دنيا دارند؛ اما به‌طوركلي فلفل را به دو دسته فلفل تند يا فلفل شيرين تقسيم‌بندي مي‌كنند. بهترين نمونه فلفل شيرين، فلفل دلمه‌اي است. البته فلفل‌هاي ديگري نيز هستند كه شيرين هستند؛ اما فلفل دلمه‌اي هميشه و در هر شرايطي شيرين است. دليل تند بودن فلفل‌هاي چيلي نيز كپساي سين (نوعي الكالوئيد) است كه در آن‌ها وجود دارد. ميزان تندي فلفل‌ها نيز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌هاي قرمز بسيار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل قلمي قرمز تند داراي طعمي بسيار تند است و موارد مصرف آن، ساخت ترشي، تازه خوري و استفاده از خشك‌شده و پودر آن است. مي‌توانيد در هر فصلي با به وجود آوردن شرايط كاشت فلفل، اين بذر را در گلدان و در بالكن آفتاب‌گير خود پرورش دهيد. فلفل قلمي قرمز تند، قلمي بوده و در ابتداي تشكيل بر روي بوته سبز بوده و به‌مرور به رنگ قرمز تبديل مي‌شود.

احتياجات آب‌وهوايي

فلفل مانند گوجه فرنگي و بادمجان يك سبزي فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. كليه احتياجات آب‌وهوايي، كودي، اعمال زراعي آن شبيه گوجه فرنگي و بادمجان است. ذكر اين نكته لازم است كه شايد فلفل خشكي را بهتر تحمل كند. مقادير نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و ميوه آن است. حرارت زياد و رطوبت كم باعث ريزش گل و ميوه مي‌گردد. در طول دوره رشد، دما نبايد از ۳۵ درجه سانتي‌گراد بيشتر شود و يا از ۱۸ درجه سانتي‌گراد پايين‌تر رود. مناسب‌ترين دما براي رشد فلفل بين ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتي‌گراد است. شايان‌ذكر است كه دما در شب در تشكيل ميوه تأثير بسزايي دارد. چنانچه دما در شب پايين‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتي‌گراد و يا بالاتر از ۲۴ سانتي‌گراد برسد، ميوه تشكيل نمي‌شود.

خاك مناسب

خاك‌هاي لوم شني كه رطوبت را تا اندازه‌اي در خود نگه مي‌دارد، براي فلفل مناسب است. فلفل نسبت به كودهاي آلي و شيميايي عكس‌العمل مثبت نشان مي‌دهد. pH بين ۵/۶ تا ۵/۷ براي رشد آن مناسب است؛ ولي در pH كمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نيز مي‌تواند به‌خوبي رشد كند و محصول بدهد. فلفل pH كمي اسيدي را بهتر از گوجه فرنگي و بادمجان تحمل مي‌كند. البته خاك‌هاي كمي اسيدي را مي‌توان با آهك اصلاح نمود.

كاشت

فلفل را مي‌توان مانند گوجه فرنگي و بادمجان مستقيماً كاشت و يا خزانه‌گيري كرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل براي تهيه نشا براي يك هكتار زمين كافي است. بوته‌ها ممكن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقي بمانند. فلفل را در جوي و پشته نشا مي‌كنند. عرض پشته‌ها كه همان فاصله دو خط كشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتي‌متر و فاصله دو بوته روي خط كشت بين ۳۰ تا ۶۰ سانتي‌متر متغير است.

باغبان‌هايي كه به غذاهاي تند علاقه دارند و طرفدار فلفل تند هستند، مي‌بايست پرورش فلفل‌هاي چيلي در باغ خودشان را مد نظر داشته باشند. حتي اگر فضاي لازم براي كشت فلفل را در باغ نداريد، گونه‌هاي مختلفي از اين گياه موجود هستند كه مي‌توانند در داخل خانه پرورش داده شوند. در حقيقت، پرورش فلفل چيلي در داخل خانه براي تازه‌كارها راحت‌تر است، زيرا مي‌توانند كنترل بهتري بر آب، درجه حرارت و نور (به‌عنوان سه عنصر حياتي در توليد يك محصول موفق) داشته باشند.

مرحله‌ي ۱: آماده‌سازي فلفل

گونه‌ي فلفل چيلي دلخواهتان را انتخاب كنيد. گونه‌هايي از فلفل‌هاي تزئيني كوتاه‌قد موجود هستند كه كاشتشان در داخل خانه راحت‌تر و بهتر است.

۱- گونه‌ي چيلي دلخواهتان را انتخاب كنيد. گونه‌هايي از فلفل‌هاي تزئيني كوتاه‌قد موجود هستند كه كاشتشان در داخل خانه راحت‌تر و بهتر است، زيرا در صورت انتخاب گونه‌هاي بزرگ‌تر، امكان دارد فضاي كافي براي رشد ريشه‌ي آن‌ها در داخل يك گلدان وجود نداشته باشد. انتخاب گلدان پلاستيكي نسبت به گلدان رسي بهتر است. گلدان‌هاي رسي (نظير خاك‌هاي رس قرمزرنگ) تمايل زيادي به جذب رطوبت خاك علي‌الخصوص در شرايط گرم و پرنور موردنياز براي رشد دارند.

۲- انتخاب گلدان پلاستيكي نسبت به گلدان رسي بهتر است. گلدان‌هاي رسي (نظير خاك‌هاي رس قرمزرنگ) تمايل زيادي به جذب رطوبت خاك،علي‌الخصوص در شرايط گرم و پرنور موردنياز براي رشد فلفل‌هاي چيلي، دارند. اين فلفل‌ها نياز به ميزان زيادي از رطوبت براي رشدشان دارند و امكان خشك شدن آن‌ها در گلدان رسي وجود دارد.

۳- گلداني را انتخاب كنيد كه داراي سوراخ تخليه باشد. ازآنجايي‌كه فلفل‌هاي چيلي نياز به آبياري زياد براي رشدشان دارند، مي‌بايست سوراخ‌هاي تخليه در گلدان وجود داشته باشد تا آب اضافي خارج‌شده و ريشه‌ها را غرق در آب يا پوسيده نكند.

۴- قبل از استفاده گلدان را ضدعفوني كنيد. قبل از استفاده گلدان را ضدعفوني كنيد. بسياري از گلدان‌ها، علي‌الخصوص مواردي كه قبلاً مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

داراي باكتري‌ها يا تخم حشرات مخفي هستند كه مي‌توانند زندگي گياه را به سمت نابودي بكشانند. گلدانتان را با استفاده از آب گرم و صابون بشوييد تا اين تهديدها را خنثي نماييد.

۵-مخلوط خاك گلدان تهيه نماييد. خاك باغچه معمولاً داراي باكتري‌هايي است كه به بذرهاي فلفل آسيب‌زده، از جوانه‌زدن جلوگيري كرده و مانعي براي رشد بوته‌ها مي‌شوند. مي‌توانيد مخلوطي از خاك و كمپوست را از فروشگاه‌ها تهيه نماييد تا كيفيت خاكتان افزايش پيدا كند. هر قدر كيفيت خاك بيشتر باشد، احتمال پرورش موفق گياه افزايش پيدا خواهد كرد. در ادامه كيفيت خاكتان را با افزايش مقداري ورمي كوليت افزايش دهيد.

مرحله‌ي ۲: تسريع فرايند جوانه‌زدني فلفل

۱-.يك مشت بذر فلفل چيلي را ميان ورقه‌هاي حوله‌ي كاغذي مرطوب بگذاريد. بذرها مي‌بايست به‌صورت صاف و تك‌لايه روي حوله قرار گيرند تا رطوبت به‌صورت مساوي ميان آن‌ها توزيع شود.

۲- بذرها و حوله‌ي كاغذي را در داخل محفظه‌اي دردار بگذاريد. مي‌توانيد از يك ظرف غذاي پلاستيكي با در محكم استفاده كنيد.

۳- بذرها را در قفسه‌اي گرم و داراي تهويه بگذاريد. هم گرما وهم رطوبت از موارد لازم براي جوانه‌ زدن هستند.

۴- پس از گذشت ۲ الي ۵ روز، بذرها را بررسي كنيد. اگر متورم شده باشند، براي كاشت آماده هستند. حتي امكان دارد كه جوانه‌هاي كوچكي از داخل برخي از بذرها بيرون زده باشد.

مرحله‌ي ۳: كاشت بذر فلفل

۱- گلدان را با مخلوط خاك پر كنيد. فاصله خالي حداقل ۲.۵ سانتي‌متري ميان سطح بالاي خاك و لبه گلدان در نظر بگيريد.

۲- بذرهايتان را در داخل گلدان بكاريد. فاصله‌ي ميان هر دو بذر مي‌بايست ۵ سانتي‌متر باشد.

۳- مقدار كمي كمپوست روي بذرها بريزيد. شما مي‌بايست فقط حدود ۰.۵ نيم سانتيمتر كمپوست روي بذرها داشته باشيد تا صرفاً مواد معدني لازم براي خاك مهيا شود.

۴- با استفاده از اسپري آب روي بذرها بپاشيد. هر چند وقت يك‌بار اين كار را انجام دهيد تا رطوبت خاك حفظ شود. آب براي فلفل‌هاي چيلي علي‌الخصوص در مراحل اوليه‌ي كاشت ضروري است.

۵- وضعيت گلدان را براي مشاهده‌ي رشد بذرها رصد كنيد. بسته به گونه‌ي فلفلي كه انتخاب كرده‌ايد، يك الي ۶ هفته طول مي‌كشد تا اولين جوانه بر روي خاك ظاهر شود.

مرحله‌ي ۴: داشت و برداشت فلفل

۱- فلفل‌هاي چيلي را در نزديكي يك پنجره‌ي آفتاب‌گير بگذاريد. پنجره‌اي را انتخاب كنيد كه رو به غرب يا جنوب باشد تا بهترين و گرم‌ترين نور براي گياه فراهم شود. فلفل‌هاي چيلي با استفاده از نور كامل آفتاب رشد مي‌كنند، بنابراين گياه را در نزديك‌ترين فاصله‌ي ممكن به پنجره قرار دهيد تا امكان برخورد نور آفتاب با آن ماكزيمم شود.

۲- نور فلورسنت براي گياه فراهم كنيد. اگر نمي‌توانيد نور طبيعي كافي را براي گياه در داخل خانه به وجود آوريد، آن‌ها را در زير نور مصنوعي فلورسنت قرار دهيد. اين چراغ‌ها مي‌بايست حدوداً ۲۰ سانتي­متر بالاي گلدان قرار گيرند و بين ۱۴ الي ۱۶ ساعت در هر روز روي گياه روشن باشند تا نور و گرماي كافي را براي آن فراهم كنند.

۳- جريان هواي لازم را به‌صورت روزانه براي گياه مهيا كنيد اما از جريان‌هاي هواي شديد دوري نماييد. به مدت چند ساعت در روز، پنجره‌اي را باز كرده يا پنكه‌اي با دور كند روشن كنيد. ايده‌آل اين است كه جريان هوا دماي اتاق را در حالت نسبتاً گرم نگهداري. جريان‌هاي شديد هواي داغ و سرد مي‌توانند مانع رشد شوند، بنابراين بوته‌هاي فلفلتان را از وسايل تهويه يا دريچه‌هاي هواساز دور نگهداريد.

۴- پس از مشاهده‌ي جوانه‌ها در بالاي خاك، فلفل‌هايتان را كاملاً خيس كنيد. هرگاه حس كرديد سطح خاكتان خشك شده، فلفل‌هاي چيلي را آبياري كنيد. آن‌قدر به گياه آب بدهيد تا اينكه آب اضافي از طريق سوراخ‌هاي انتهايي گلدان تخليه شوند.

۵- فرايند رشد را با استفاده از كود سبزي‌ها به‌صورت ماهيانه تقويت كنيد. از يك كود متعادل ۱۵ -۱۵-۱۵ كه حاوي نيتروژن، فسفر و پتاسيم است استفاده كنيد.

سه عددي كه روي كيسه‌ي كود نوشته‌شده، نشان‌دهنده‌ي درصد نيتروژن، فسفر و پتاسيم موجود در كود است. كود ۱۵-۱۵-۱۵ درصد يكساني براي اين سه عنصر دارد و اين بدين‌ معناست كه شاخ‌ و برگ، سيستم ريشه، گل‌ها و ميوه‌ي فلفل به‌اندازه‌ي مساوي از غذا بهره‌مند مي‌شوند. نيتروژن باعث تقويت شاخ‌ و برگ مي‌شود، پتاسيم به رشد گل‌ها و قدرت كلي گياه كمك مي‌كند و فسفر نيز كيفيت ريشه و ميوه را ارتقا مي‌دهد.

۶- فلفل‌هايتان را به‌صورت جداگانه بچينيد. به سايز و رنگ استاندارد (قرمز،نارنجي،زرد يا سبز) براي گونه‌ي چيلي خاصي كه انتخاب كرده‌ايد، توجه كنيد. هنگامي‌كه فلفلتان به آن سايز و رنگ استاندارد رسيد، از قيچي براي چيدن فلفل استفاده كنيد و ساقه‌ي بالاي ميوه را جدا نماييد. بوته‌هاي فلفل چيلي ۹۰ روز پس از جوانه ‌زدن، آماده‌ي بهره‌برداري هستند و مي‌توانيد فلفل‌هايشان را برداشت كنيد.

اهميت غذايي و دارويي

خواص فلفل خيلي زياد است. فلفل داراي انواع ويتامين‌هاي A، B۱، B۲، نياسين و C است. بخصوص فلفل از نظر ويتامين‌هاي A از اهميت خاصي برخوردار است. همچنين فلفل داراي املاح كاني فراوان است. عناصري هم چون كلسيم، فسفر، آهن، سديم و به‌خصوص پتاسيم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنين فلفل داراي پروتئين، چربي، كربوهيدرات و تركيبات فيبري است. بيش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشكيل مي‌دهد. تندي فلفل مربوط به تركيبات فنوليك به نام كاپسا ايسين مي‌باشد كه مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزي رنگ فلفل در هنگام رسيدن ميوه مربوط به تركيبات مختلف شيميايي به نام كاپ سانتين، كاپ سانوهين، كاپ سوربين، زي زانتين، كريپتوزانتين و لوتئين است كه براي خوش‌رنگ و خوش‌طعم كردن غذا به آن اضافه مي‌كنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده مي‌شود و آن در درمان روماتيسم، سوءهاضمه، ناراحتي‌هاي اعصاب و لمباگو تجويز مي‌گردد. چگونگي برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگي دارد. ارقام فلفل شيرين را وقتي برداشت مي‌كنند كه ميوه‌هاي آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولي بايد به رشد كاملشان رسيده باشند. اين نوع فلفل را به‌عنوان سبزي مصرف مي‌‌نمايند. براي تهيه ادويه بايد ميوه كاملاً رسيده و قرمز باشد.

آفات و بيماري‌ها

از آفات مهم فلفل مي‌توان از شته‌ها، تريپس، كرم شب‌پره زمستانه، كك‌هاي گياهي و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بيماري‌هاي مهم فلفل آنتراكنوز، پژمردگي باكتريايي، لكه برگي، پوسيدگي ميوه، سفيدك حقيقي، بيماري بوته ميري فيتوفترايي فلفل و بيماري‌هاي ويروسي قابل ذكر است.

فلفل داراي ويتامين‌هاي A، B، B6، C، پروتئين، كاليم، كلسيم، منيزيم، چربي، روغن، فيبر، بتاكاروتن، هيدروكربن، شكر، بيوفلاونيدن، كپساسين و آنتي اكسيدان است كه باعث جلوگيري از سرطان دستگاه گوارشي و پائين آوردن كلسترول خون و افزايش جريان خون مي‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتي باكتري‌ها و جلوگيري از عفونت روده‌ها مي‌گردد و در تسكين و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزايي دارد. همچنين به دستگاه گوارشي در هضم غذا كمك مي‌كند.

براي خريد بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرماييد.

همچنين از راه‌هاي زير نيز مي‌توانيد محصولات ما را ملاحظه و خريد نماييد:

۱- مراجعه به صفحه اينستاگرامي به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به كانال تلگرامي به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبايل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳